Codex Marianus - Ioanne
Ioanne 2
Ꙇ въ третии день бракъ бꙑстъ въ кана галилеисцѣи. ꙇ бѣ мати и҃сва тоу.
зъванъ же бꙑстъ и и҃съ. ꙇ оученици его на бракъ.
ꙇ недоставъшю виноу. г҃ла мати и҃сва къ немоу.
вина не имѫтъ.
г҃ла еи и҃съ.
что естъ мьнѣ и тебѣ жено.
не оу приде година моѣ.
г҃ла мати его слоугамъ.
еже аште г҃летъ вамъ сътворите.
бѣ же тоу водоносъ камѣнъ шесть лежѧштъ. по очиштению июдеискоу. въмѣстѧшть по дьвѣма ли тремъ мѣрамъ.
г҃ла имъ и҃съ.
наплъните водоносꙑ водꙑ.
ꙇ наплънишѧ ѩ до връха.
и г҃ла имъ.
почръпѣте нꙑнѣ и принесѣте арꙿхитриклинови.
ꙇ принѣсѧ.
ѣко же въкоуси архитриклинъ вина бꙑвъшааго отъ водꙑ. ꙇ не вѣдѣаше отъ кѫдоу естъ. а слоугꙑ вѣдѣхѫ почръпъшеи водѫ. пригласи жениха архитриклинъ. ꙇ г҃ла емоу.
вьсѣкъ ч҃лвкъ прѣжде доброе вино полагаатъ. ꙇ егда оупиѭтъ сѧ тогда тачѣе҅.
тꙑ же съблюде доброе вино до селѣ.
сътвори начѧтокъ знамениемъ и҃съ. въ кана галилеисцѣи. ꙇ ѣви славѫ своѭ҄. ꙇ вѣровашѧ во нь оученици его ⁘ кⷰ҇ ⁘
По семь съниде и҃съ въ каперънаоумъ. самъ и мати его. ꙇ братриѣ его. ꙇ оученици его. ꙇ тоу не мъногꙑ дьни прѣбꙑшѧ.
ꙇ близъ бѣ пасха июдеиска. ꙇ вьзиде и҃съ въ и҃мъ.
ꙇ обрѣте въ ц҃ркве продаѭштѧѩ овъцѧ и волꙑ. ꙇ голѫби. ꙇ пѣнѧжъникꙑ сѣдѧштѧ. ꙇ сътвори бичь отъ връвии҅. вьсѧ изгъна и ц҃ркве. овъцѧ же и волꙑ. ꙇ тръжьникомъ расꙑпа пѣнѧѕꙑ. ꙇ дъскꙑ опровръже. ꙇ продаѭштимъ голѫби рече.
вьзьмѣте си отъ сѫдоу.
не творите домоу отъца моего домоу коупльнааго.
помѣнѫшѧ же оученици его. ѣко написано естъ.
жалость домоу твоего сънѣстъ мѧ.
отъвѣщашѧ же июдеи и рѣшѧ емоу.
кое знамение ѣвлѣеши намъ ѣко си твориши.
ѡтъвѣща и҃съ и рече имъ.
разорите ц҃рквь сиѭ. ꙇ трьми деньми вьздвигнѫ ѭ҅.
рѣшѧ же июдеи.
четꙑръми десѧтꙑ и шестиѭ лѣтъ съзъдана бꙑⷭ҇ ц҃ркꙑ си. ꙇ тꙑ ли трьми деньми вьздвигнеши ѭ.
онъ же глааше о ц҃ркви тѣла своего.
Е҅гда оубо въста отъ мрътвꙑхъ. помѣнѫшѧ оученици его ѣко се г҃лааше. ꙇ҅ вѣрѫ ѩсѧ кънигамъ и словеси еже рече и҃съ ⁘ кⷰ҇ ⁘
Егда же бѣ въ и҃мѣⷯ҇. въ пасха въ праздьникъ. мъноѕи вѣровашѧ въ імѧ его. видѧще знамениѣ его еже творѣаше.
самъ же и҃съ не въдааше себе въ вѣрѫ ихъ. ꙇмъже самъ вѣдѣаше въсѧ. ꙇ ѣко не трѣбовааше да къто съвѣдѣтельствоуоутъ о ч҃лвцѣ.
самъ бо вѣдѣаше что бѣаше въ ч҃лвцѣ ⁘
Ioanne 3
Бѣ же ч҃лвкъ отъ фарисѣи. никодимъ имѧ емоу. кънѧѕъ июдеискъ.
съ приде къ немоу ноштиѭ.
и рече емоу
равьвии. вѣмь ѣко отъ б҃а пришелъ еси оучитель.
никтоже бо не можетъ знамении сихъ творити. ѣже тꙑ твориши. аште не бѫдетъ б҃ъ съ нимъ.
отъвѣща и҃съ и҅ рече емоу.
амин. амин г҃лѭ тебѣ.
аште кто не родитъ сѧ съ вꙑше. не можетъ видѣти ц҃срствиѣ б҃жиѣ.
г҃ла къ немоу никодимъ.
како можетъ члвкъ родити сѧ старъ сꙑ.
еда можетъ въторицеѭ въ чрѣво вьлѣсти матере своеѩ и родити сѧ.
отъвѣшта и҃съ
аминь г҃лѭ тебѣ.
аще кто не родитъ сѧ водоѭ҄ и д҃хомь. не можетъ вьнити въ цⷭ҇рвие б҃жие҅.
рожденꙑ отъ плъти плъть естъ. ꙇ҅ рожденꙑ отъ д҃ха д҃хъ естъ.
не диви сѧ ѣко рѣхъ ти.
подобаатъ вамъ родити сѧ съ вꙑше.
доухъ идеже хоштетъ доушетъ. ꙇ глаⷭ҇ его слꙑшиши. нъ не вѣси отъ кѫдоу придетъ и камо идетъ.
тако естъ вьсѣкъ рожденꙑ отъ д҃ха.
отъвѣшта никодимъ и рече емоу.
како могѫтъ си бꙑти.
отъвѣща и҃съ и рече емоу.
тꙑ еси оучитель. ꙇ҃лвъ.
и сихъ ли не вѣси.
аминь аминь г҃лѭ тебѣ. ѣко еже вѣмь г҃лмь. ꙇ еже видѣхомъ съвѣдѣтельствоуемъ. ꙇ съвѣдѣтелъства нашего не приемлете.
аште земъна рѣхъ вамъ и не вѣроуоуте. како аште рекѫ вамъ н҃бска вѣроуоуте.
ꙇ никтоже възиде на небо. тъкмо съшедꙑ съ небесе. с҃н чⷭ҇кꙑ сꙑ на небесе.
ꙇ҅ ѣкоже моси вьзнесе змиѭ въ поустꙑни. тако подобаатъ сѧ възнести сꙑноу ч҃лвскоумоу. да вьсѣкъ вѣроуѩи во нь не п҃огꙑбнетъ. нъ иматъ живота вѣчънааго ⁘ к҃ц ⁘
Тако бо б҃ъ вьзлюби мира. ѣко с҃на своего иночѧдааго дастъ. да вьсѣкъ вѣроуѩи на нь не погꙑбнетъ. нꙑ иматъ живота вѣчънааго.
не посъла бо б҃ъ с҃на своего вь миръ да содитъ мироу. нъ да съпасетъ сѧ миръ имъ.
вѣроуѩи во нь не бѫдетъ осѫжденъ.
а не вѣроуѩи юже осѫжденъ естъ. ѣко не вѣрова въ імѧ иночѧдааго с҃на б҃жиѣ.
сь естъ сѫдъ
приде бо свѣтъ въ миръ. ꙇ възлюбишѧ ч҃лвци паче тъмѫ неже свѣтъ.
бѣшѧ бо ихъ дѣла зъла.
вьсѣкъ бо дѣлаѩи зъла. ненавидитъ свѣта. ꙇ не приходитъ къ свѣтоу. да не обличѧтъ сѧ дѣла его. ѣко зъла сѫтъ.
а творѧи истинѫ грѧдетъ къ свѣтоу. да авѧтъ сѧ дѣла его ѣко о б҃ѕѣ сѫтъ съдѣлана ⁘ кⷰ҇ ⁘ зⷱ҇ ⁘
По сихъ приде и҃съ ꙇ҅ оу҅ченици его въ іюденскѫѭ землѭ. ꙇ тоу живѣаше съ ними и кръштааше.
бѣ же иоанъ кръстѧ вь еннонѣ. близъ салимови. ѣко водꙑ мъногꙑ бѣахѫ тоу. ꙇ прихождаахѫ и кръштаахѫ сѧ.
не оу бо бѣ въсажденъ въ темьницѫ иоанъ ⁘
Бꙑстъ же сътѧѕание отъ оученикъ иоановъ. съ ꙇ҅юдеи. о очиштении.
ꙇ придѫ къ иоаноу и рѣшѧ емоу
равьви. ꙇже бѣ съ тобоѭ об онъ полъ иоръдана. емоуже тꙑ съвѣдѣтельствова. се сь крьштаатъ и вьси грѧдѫтъ къ немоу.
отъвѣща иоанъ и рече.
не можетъ ч҃лкъ приимати ничесоже. аще не бѫдетъ емоу дано съ небесе.
вꙑ сами мьнѣ съвѣдѣтельствоуоуте. ѣко рѣхъ
нѣсмъ азъ х҃ъ. нъ посъланъ есмъ прѣдъ нимь ⁘
ꙇмѣѩи невѣстѫ женихъ естъ.
а дроугъ жениховъ стоѩ и послоушаѩ его. радостиѭ радоуоутъ сѧ за гласъ жениховъ.
си оубо радость моѣ исплъни сѧ.
ономоу подобаатъ расти а мьнѣ мьнити сѧ.
грѧдꙑ съ вꙑше надъ вьсѣми естъ.
сꙑ отъ землѧ отъ землѧ естъ. и отъ землѧ г҃летъ.
грѧдꙑи съ н҃бсе надъ вьсѣми естъ. ꙇ еже видѣ и слꙑша се съвѣдѣтельствоуоутъ. ꙇ съвѣдѣтельствиѣ его никтоже не приемлетъ.
Приимꙑи его съвѣдѣтельство запечатьлѣ. ѣко б҃ъ истиненъ естъ ⁘ кⷰ҇ ⁘
Егоже бо посъла б҃ъ г҃лꙑ б҃жиѩ г҃лтъ.
не въ мѣрѫ бо б҃ъ дастъ д҃ха.
о҃тцъ любитъ с҃на. и вьсѣ дастъ въ рѫцѣ его.
вѣроуѩи въ с҃на иматъ животъ вѣчънꙑ.
а иже не вѣроуоутъ въ с҃на не оузьритъ живота. нъ гнѣвъ б҃жіи прѣбꙑваатъ на немь.
Ioanne 4
Егда же оувѣдѣ г҃ъ ѣко оуслꙑшашѧ фарисѣи. ѣко и҃съ мъножаишѧ оученикꙑ творитъ. ꙇ кръштаатъ неже иоанъ. а и҃съ самъ не кръштааше нъ оученици его. остави июдеѭ. и иде пакꙑ въ галилеѭ.
достоѣаше же емоу проити скозѣ самариѭ҄ ⁘
Приде же и҃съ въ градъ. самарьскъ. нарицаемꙑ сѵхарь. ꙇскрь вьси ѭже дастъ иѣковъ иосифоу с҃ноу своемоу.
бѣ же тоу стоуденецъ иѣковль.
ꙇ҃с же троуждъ сѧ отъ поти. сѣдѣаше тако на стоуденьци.
година бѣ ѣко шестаа.
приде жена отъ самариѩ почрѣтъ водꙑ.
г҃ла и҃съ
даждъ ми пити.
оученици бо его ошъли бѣахѫ въ градъ. да брашъна коупѧтъ.
г҃ла же емоу жена самарѣнꙑни.
како тꙑ июдеи сꙑ отъ мене пити просиши. женꙑ самарѣнꙑнѧ сѫштѧ.
не прикасаѭтъ бо сѧ июдеи самарѣнехъ.
отъвѣшта и҃съ и рече еи.
аште би вѣдѣла даръ б҃жіи. ꙇ кто естъ г҃лѧи ти даждь ми пити. тꙑ би просила оу него и далъ ти би водѫ живѫ.
г҃ла емоу жена
г҃и ни почръпала имаши.
и стоуденецъ естъ глѫбокъ.
отъ кѫдѫ оубо имаши водѫ живѫ.
еда тꙑ болеи еси отъца нашего иѣкова. ꙇже дастъ намъ стоуденецъ сь.
ꙇ тъ из него питъ и с҃нве его и скоти его.
отъвѣшта и҃съ и рече еи.
вьсѣкъ пиѩи отъ водꙑ сеѩ вьжѧждетъ сѧ пакꙑ.
а иже пиетъ отъ водꙑ ѭже азъ дамь емоу. не вьждѧдаатъ сѧ въ вѣкъ. нъ вода ѭже азъ дамь емоу. бѫдетъ въ немь источьникъ водꙑ. въходѧщѧ въ животъ вѣчънꙑ.
г҃ла къ немоу жена.
г҃и даждъ ми сиѭ водѫ. да ни жѧждѫ ни прихождѫ сѣмо почръпатъ.
г҃ла еи и҃с.
ꙇди
призови мѫжь твои. ꙇ приди сѣмо.
отъвѣшта жена и рече емоу.
не имамъ мѫжа.
г҃ла еи и҃съ.
добрѣ рече ѣко
мѫжа не имамъ.
пѧть бо мѫжь имѣла еси. ꙇ нꙑнѣ егоже имаши нѣстъ ти мѫжъ.
се въ істинѫ рече.
г҃ла емоу жена.
г҃и виждѫ ѣко п҃ркъ еси тꙑ.
отъци наши въ горѣ сеи поклонишѧ сѧ.
ꙇ вꙑ г҃лте ѣко въ е҃мѣ естъ мѣсто ꙇдеже кланѣти сѧ подобаатъ.
г҃ла еи и҃с.
жено вѣрѫ ими ми ѣко грѧдетъ година. егда ни въ горѣ сеи ни въ и҃мѣхъ поклоните сѧ о҃тцю.
вꙑ кланѣате сѧ егоже не вѣсте.
мꙑ же кланѣемъ сѧ еже вѣмъ. ѣко с҃псние отъ июдеи естъ.
нъ грѧдетъ година и нꙑнѣ естъ. егда истиньни поклоньници поклонѧтъ сѧ о҃тцю. д҃хомь и истиноѭ҄.
ꙇбо отцъ тацѣхъ иштетъ покланѣѭштихъ сѧ емоу.
д҃хъ естъ б҃ъ. ꙇ иже кланѣатъ сѧ емоу д҃хмь и истиноѭ достоитъ кланѣти сѧ.
г҃ла емоу жена.
вѣмь ѣко месиѣ придетъ рекомꙑ х҃ъ.
егда тъ придетъ вьзвѣститъ намъ вьсѣ.
г҃ла еи и҃с.
азъ есмъ г҃лѧи съ тобоѭ.
ꙇ тъгдажде придѫ оученици его. ꙇ чоуждаахѫ сѧ ѣко съ женоѭ г҃лааше.
ꙇ никтоже не рече чесо иштеши. ꙇли
что г҃леши съ неѭ҄.
остави же водоносъ свои жена. ꙇ иде въ градъ. ꙇ г҃ла ч҃лкмъ.
придѣте и видите ч҃лка ꙇ҅же рече ми вьсѣ елико сътворихъ.
еда тъ естъ х҃ъ.
ꙇзидѫ же из града и грѧдѣахѫ къ немоу.
междю же симъ молѣахѫ и оученици его. г҃лѭще
равьви ѣждъ.
онъ же рече къ нимъ.
азъ брашъно имамъ ѣсти егоже вꙑ не вѣсте.
г҃лахѫ же оученици къ себѣ.
еда кто принесе емоу ѣсти.
г҃ла имъ и҃съ.
мое брашъно естъ да творѭ волѭ посълавъшааго мѧ. ꙇ съвръшѫ дѣла его.
не вꙑ ли г҃лете ѣко еште четꙑре мѣсѧци сѫтъ. ꙇ жѧтва придетъ.
се г҃лѭ вамъ.
вьзведѣте очи ваши и видите нивꙑ. ѣко плавꙑ сѫтъ къ жѧтвѣ юже.
ꙇ жьнѧи мъздѫ приемлетъ. ꙇ събираѩи плодъ въ животъ вѣчънꙑ. да и сѣѩи въкоупѣ радоуоутъ сѧ и жьнѧи.
о семь бо естъ слово истовое. ѣко инъ естъ сѣѩи҅. ꙇ инъ естъ жьнѧи.
азъ посълахъ вꙑ жѧтъ. ꙇдеже вꙑ не троудисте сѧ.
ꙇни троудишѧ сѧ и вꙑ въ троудꙑ ихъ вьнидете.
отъ града же того мъноѕи вѣровашѧ вь него. отъ самарѣнъ. за слово женѣ съвѣдѣтельствоуѭшти. ѣко
рече ми вьсѣ елико сътворихъ.
егда же придѫ самарѣне къ немоу. молѣахѫ и да би прѣбꙑлъ оу нихъ.
ꙇ прѣбꙑстъ тоу дъва дьни.
ꙇ мъного паче вѣровашѧ за слово его.
женѣ же г҃лхѫ. ѣко
юже не за твоѭ бесѣдѫ вѣроуемъ.
сами бо слꙑшахомъ и вѣмъ. ѣко сь естъ въ істинѫ с҃псъ мира х҃ъ ⁘ кⷰ҇ ⁘
По дъвою же дъноу изиде отъ тѫдоу. и ꙇде въ галилеѭ.
самъ бо и҃съ съвѣдѣтельствова ѣко п҃ркъ въ своемь отъчъствии не иматъ чьсти.
егда же приде въ галилѣѭ҄. приѩсѧ и галилѣане. вьсѣ видѣвъше елико сътвори въ ꙇ҃мѣхъ. въ праздьникъ.
ꙇ ти бо придѫ въ праздьникъ.
приде же пакꙑ и҃с въ кана галилѣѫ҅. идеже сътвори отъ водꙑ вино ⁘ ⁘ зⷱ҇ ⁘
Бѣ же етеръ ц҃сръ мѫжъ. егоже с҃нъ болѣаше въ каперьнаоумѣ.
сь слꙑшавъ ѣко и҃с приде отъ июдеѩ въ галилѣѫ. иде къ немоу и молѣаше и. да сънидетъ и ꙇсцѣлитъ с҃на его.
бѣ бо оумираѩ.
рече же къ немоу и҃съ.
аште знамении и чюдесъ не видите. не имате вѣрꙑ ѩти.
г҃ла къ немоу ц҃сръ мѫжъ.
г҃и съниди прѣжде даже не оумьретъ отрочѧ мое.
г҃ла къ немоу и҃съ
иди
с҃нъ твои живъ естъ
ꙇ вѣрѫ емъ ч҃лвкъ словеси еже рече емоу и҃с идѣаше.
абие же съходѧщю емоу. се раби его сърѣтѫ и г҃лѭще. ѣко с҃нъ ти живъ естъ.
въпраша же годинꙑ отъ нихъ. въ кѫѭ соулѣе емоу бꙑⷭ҇
рѣшѧ же емоу ѣко
въчера въ годинѫ седмѫѭ остави и огн҄ь
разоумѣ же о҃цъ ѣко та бѣ година вь нюже рече емоу и҃с ѣко
с҃нъ твои живъ естъ.
ꙇ вѣрова самъ и весь домъ его.
се пакꙑ въторое чюдо сътвори и҃съ пришедъ отъ ꙇ҅юдеѩ въ галилѣѭ҄ ⁘ кⷰ҇ ⁘
Ioanne 5
По сихъ же бѣ праздьникъ июдеискъ. Ꙇ вьзиде и҃с въ ероусалимъ.
естъ же въ е҃рсмѣхъ на овьчи кѫпѣли. ѣже нарицаатъ сѧ евреискꙑ витезда. пѧть притворъ имѫшти.
въ тѣхъ лежааше мъножьство болѧштиихъ. слѣпъ хромъ. соухъ. чаѭщиихъ движениѣ водѣ.
а҃нгл бо г҃нь на вьсѣ лѣта съхождааше въ кѫпѣль. ꙇ възмѫштааше водѫ. ꙇ иже пръвѣе вълажааше по възмѫштении водꙑ. съдравъ бꙑвааше. ѣцѣмъ же недѫгомъ одръжимъ бꙑвааше.
Бѣ же тоу единъ ч҃лвкъ. ꙉ҃. ꙇ осмь лѣтъ имꙑ въ недѫѕѣ своемь.
сего видѣвъ и҃с лежѧшта. ꙇ разоумѣвъ. ѣко мънога лѣта ѭже имѣаше. г҃ла емоу
хоштеши ли цѣлъ бꙑти.
отъвѣща емоу недѫжънꙑ.
еи г҃и ч҃лка же не имамъ. да егда възмѫтитъ сѧ вода. въвръжетъ мѧ въ кѫпѣль.
егда же прихождѫ азъ. ꙇнъ прѣжде мене вълазитъ.
г҃ла емоу и҃с:
въстани
възъми одръ твои. ꙇ иди въ домъ свои.
ꙇ абье цѣлъ бꙑстъ ч҃лкъ. ꙇ вьзѧтъ одръ свои. и хождааше
бѣ же собота въ тъ дьнь.
г҃лахѫ же июдеи исцѣлѣвъшюоумоу.
собота естъ и не достоитъ тебѣ вьзѧти одра твоего.
онъ же отъвѣшта имъ.
ꙇже мѧ сътвори цѣла тъ мънѣ рече.
вьзьми одръ твои и ходи.
въпросишѧ же и
къто естъ ч҃къ рекꙑ тебѣ.
вьзьми одръ твои и ходи.
ꙇсцѣлѣвꙑ же не вѣдѣаше кто естъ
ꙇ҃с бо оуклони сѧ народоу сѫштю на мѣстѣ.
по томь же обрѣте и и҃с. въ ц҃ркве.
ꙇ рече емоу.
се цѣлъ бꙑст
к томоу не съгрѣшаи. да не горе что бѫдетъ.
ꙇде же ч҃лвкъ и повѣдѣ июдеомъ. ѣко и҃с. естъ иже и сътвори цѣла ⁘ кⷰ҇ ⁘
Ꙇ҅ сего ради гонѣахѫ июдеи и҃са. и искаахѫ его оубити. зане си творѣаше въ соботѫ.
Ꙇс же отъвѣштаваше имъ ⁘
О҃тцъ мои до селѣ дѣлаатъ. и азъ дѣлаѭ.
сего же ради искаахѫ паче июдеи его оубити. ѣко не тъкмо разарѣаше соботѫ. нъ і о҃ца своего г҃лааше б҃а. равенъ сѧ творѧ б҃оу.
отъвѣшта же и҃съ и рече имъ.
аминь амин г҃лѭ вамъ.
не можетъ с҃нъ о себѣ творити ничесоже. аште не еже видитъ о҃тца творѧща.
ѣже бо онъ творитъ. си и с҃нъ такожде. творитъ.
от҃ц бо любитъ с҃на. и вьсѣ показаатъ емоу ѣже самъ творитъ. ꙇ большаа сихъ покажетъ емоу дѣла. да вꙑ чюдите сѧ.
ѣко бо о҃цъ вьскрѣшаатъ мрътвꙑѩ и живитъ. тако и с҃нъ ѩже хоштетъ живитъ.
о҃тцъ бо не сѫдитъ никомоуже. нъ сѫдъ весь дастъ с҃нови. да въси чтѫтъ с҃на ѣкоже чтѫтъ о҃тца.
ꙇ иже не чтетъ с҃на не чьтетъ о҃тца. посълавъшааго и.
Аминь аминь г҃лѭ вамъ. ѣко слоушаѩ҅и словесе моего. и вѣрѫ емлѧ посълавъшюмоу мѧ. ꙇматъ живота вѣчънааго. ꙇ на сѫдъ не придетъ. нъ прѣидетъ отъ съмръти въ животъ.
аминь амин г҃лѭ вамъ. ѣко грѧдетъ година и нꙑнѣ естъ. егда мрътвии оуслꙑшѧтъ г҃лсъ сна б҃жиѣ. ꙇ оуслꙑшавъшеи оживѫтъ.
ѣкоже бо о҃тцъ живота иматъ вь себѣ. тако дастъ и с҃нови живота имѣти вь себѣ.
и областъ дастъ емоу и сѫдъ творити. ѣко с҃нъ ч҃лвскꙑ естъ.
не дивите сѧ семоу. ѣко грѧдетъ година. вь нюже вьси сѫштеи въ гробѣхъ. оуслꙑшѧтъ г҃лсъ с҃на б҃жиѣ. и изидѫтъ сътворьшеи благаа въ вьскрѣшение животоу. а сътворьшеи зълаа въ вьскрѣшение сѫдоу.
не могѫ азъ о себѣ творити ничесоже.
ѣкоже слꙑшѫ сѫждѫ. и сѫдь мои правьденъ естъ. ѣко не иштѫ волѧ моеѩ. нъ волѭ посълавъшааго мѧ о҃тца ⁘ кⷰ҇.
аште азъ съвѣдѣтельствоуѭ о мьнѣ. съвѣтельство мое нѣстъ истинъно.
ꙇнъ естъ съвѣдѣтельствоуѩи о менѣ. ꙇ вѣмь ѣко истиньно естъ съвѣдѣтельство еже съвѣдѣтельствоутъ о мънѣ.
вꙑ посъласте къ иоаноу. ꙇ съвѣдѣтельствова о истинѣ.
азъ же не отъ ч҃лка съвѣдѣтельства приемлѭ. нъ си г҃лѭ да вꙑ с҃псни бѫдете.
онъ бѣ свѣтильникъ горꙙ и свьтѧ.
въі же хотѣсте въздрадовати сѧ въ годинѫ свьтѣниѣ его.
азъ же имамъ съвѣдѣтельство боле иоанова.
дѣла бо ѣже дастъ мънѣ о҃тцъ да съвръшѫ ѣ. та дѣла ѣже творѭ. съвѣдѣтелъствоуѭтъ о мьнѣ. ѣко отецъ мѧ посъла.
и посълавꙑ мѧ о҃тцъ. тъ съвѣдѣтельствова о мьнѣ.
ни гласа его никъдеже слꙑшасте. ни видѣниѣ его видѣсте.
ꙇ словесе его не имате прѣбꙑваѭшта въ васъ. зане егоже тъ посъла семоу вꙑ вѣрꙑ не емлете.
ꙇспꙑтаꙇте кънигꙑ ѣко вꙑ мъните въ нихъ ꙇмѣти животъ вѣчънꙑ.
ꙇ тъи сѫтъ съвѣдѣтельствоуѭштѧ о мьнѣ.
ꙇ не хощете прити къ мьнѣ. да животъ имате.
славꙑ отъ ч҃лкъ не п҃риемлѭ нъ разоумѣѭ вꙑ ѣко лѭ҄бьве б҃жиѩ не имате вь себѣ.
азъ придъ въ імѧ о҃тца моего и не приемлете мене.
аште инъ придетъ въ імѧ свое того приемлете.
како вꙑ можете вѣровати славѫ дроугъ отъ дроуга приемлѭште. ꙇ҅ славꙑ ѣже отъ единааго б҃а не ищете.
не мьните ѣко азъ на вꙑ рекѫ къ отъцоу.
естъ иже на вꙑ г҃лтъ моси. на негоже вꙑ оупъвасте.
аште бо бисте вѣрѫ имали мосеови. вѣрѫ бисте ѩли и мьнѣ.
о мьнѣ бо тъ писа.
аще ли того кънигамъ вѣрꙑ не емлете. како моимъ г҃лмъ вѣрѫ еимете.
Ioanne 6
по сихъ иде и҃съ на онъ полъ морѣ галилѣѩ таверьѣдъскꙑ.
и по немь идѣаше народъ мъногъ. ѣко видѣахѫ знамениѣ ѣже творѣше на недѫжънꙑхъ ⁘ кⷰ҇ ⁘
вьзиде же на горѫ и҃с. ꙇ тоу сѣдѣаше съ оученикꙑ своими.
бѣ же близъ пасха праздьникъ ию҅деискъ ⁘
Възведъ же очи и҃с видѣвъ ѣко мъногъ народъ грѧдетъ къ немоу. г҃ла къ филипоу.
чимь коупимъ хлѣбꙑ да ѣдѧтъ сии҅.
се же г҃лааше искоушаѩ и҅.
самъ бо вѣдѣше что хотѧ сътворити.
отъвѣшта емоу филипъ.
дьвѣма сътома пѣнѧѕъ хлѣбъ не довьлѫтъ имъ. да къжьдо ихъ мало чъто прииметъ.
г҃ла емоу единъ отъ оученикъ его. аньдрѣа братръ симона петра.
естъ отрочиштъ сьде единъ. ꙇже иматъ пѧть хлѣбъ ѩчьнъ. ꙇ дьвѣ рꙑбѣ.
нъ си чъто сѫтъ вь селико.
рече же и҃с
сътворите чловкꙑ възлешти.
бѣ же трѣва мънога на мѣстѣ.
вьзлеже оубо мѫжъ числомъ. ѣко пѧть тꙑсѫштъ.
приѩтъ же хлѣбъ и҃с. и хвалѫ въздавъ. подастъ оученикомъ. а оученици възлежѧштиꙇмъ. такожде и отъ рꙑбоу. елико хотѣахѫ.
ꙇ ѣко насꙑтишѧ сѧ. г҃ла оученикомъ своимъ.
съберѣте избꙑтъкꙑ оукроухъ. да не погꙑблетъ ничътоже.
събърашѧ же и исплънишѧ дъва на десѧте коша оукроухъ. отъ пѧти хлѣбъ ѩчънꙑхъ. ꙇже избꙑшѧ ѣдъшеимъ ⁘
Ч҃лвци же видѣвъше знамение. еже сътвори и҃с. г҃лаахѫ ѣко
сь естъ въ істинѫ п҃ркъ. грѧдꙑи вь весь миръ ⁘ кⷰ҇.
и҃с же разоумѣвъ ѣко хотѧтъ прити да въсхꙑтѧтъ і и сътворѧтъ ц҃срѣ. отиде пакꙑ въ горѫ тъ единъ.
ꙇ ѣко поздѣ бꙑстъ. сънидѫ оученици его на море. ꙇ вълѣзъше въ ладиѭ ѣдѣахѫ на онъ полъ морѣ. въ каперънаоумъ.
ꙇ тъма абие бꙑстъ. ꙇ не оу бѣ пришелъ къ нимъ и҃с.
море же вѣтроу велию дꙑхаѭ҄штю въстааше.
гребъше же ѣко дъва десѧтѣ и пѧть стадии. ли ꙉ ти. оузьрѣшѧ и҃са ходѧща по морю. ꙇ близъ кораблѣ бꙑвъша и оубоѣшѧ сѧ.
онъ же г҃ла имъ.
азъ есмъ
не боите сѧ.
хотѣахѫ же и приѩти въ корабь. и абие бꙑстъ корабль на земи вь нѭже ѣдѣахѫ ⁘
Въ оутрѣи дьнь народъ иже стоѣаше об онъ полъ морѣ. видѣвъ ѣко кораблѣ иного не бѣ тоу. тъкъмо единъ тъ. въ ньже вьнидѫ оученици его. ꙇ ѣко не вьниде съ оученикꙑ своими и҃с въ корабь. нъ едини оученици его идѫ.
и ини придѫ корабли отъ тивериѣдꙑ. близъ мѣста идеже ѣсѧ хлѣбꙑ. хвалѫ въздавъшю г҃ю.
егда же видѣшѧ народи ѣко и҃са не бꙑстъ тоу ни оученикъ его. вьлѣзѫ сами въ кораблѧ. и придѫ въ каперънаоумъ. ꙇ҅скѫште и҃са.
ꙇ обрѣтъше и об онъ полъ морѣ рѣшѧ емоу.
оучителю когда сѣмо приде.
отъвѣшта имъ и҃съ и рече.
аминь амнь г҃лѭ вамъ.
ꙇштете мене не ѣко видѣсте знамение. нъ ѣко ѣли есте хлѣбꙑ и насꙑтисте сѧ. ⁘
Дѣлаите не брашъно гꙑблѭштее. нъ брашъно прѣбꙑваѭщее въ животѣ вѣчьнѣемь. еже с҃нъ ч҃лвскꙑ вамъ дастъ.
сего бо о҃тцъ знамена б҃ъ.
рѣшѧ же къ немоу
что сътворимъ да дѣлаемъ дѣла б҃жиѣ.
отъвѣща и҃съ и рече имъ.
се е҅стъ дѣло б҃жие҅. да вѣроуоуте въ тъ. егоже посъла онъ.
рѣшѧ же емоу
кое оубо тꙑ твориши знамение да видимъ и вѣрѫ имемъ тебѣ.
что дѣлаеши.
отъци наши ѣсѧ манънѫ въ поустꙑни. ѣкоже естъ писано.
хлѣбъ съ небесе дастъ имъ ѣсти.
рече имъ и҃с.
аминь амнь г҃лѭ вамъ.
не моси дастъ вамъ хлѣбъ съ н҃ебсе. нъ о҃тцъ мои дастъ вамъ хлѣбъ истинънꙑ съ небесе.
хлѣбъ бо б҃жии естъ съходѧи съ небесе. и даѩи живота мироу ⁘ кⷰ҇ ⁘
Рѣшѧ же къ немоу
г҃и въсегда даждъ намъ хлѣбъ сь.
рече же имъ и҃съ
азъ есмъ хлѣбъ животънꙑи.
грѧдꙑ къ мьнѣ не иматъ възаалкати сѧ. и вѣроуѩи въ мѧ не иматъ въждѧдати сѧ никогдаже.
нъ рѣхъ вамъ ѣко и видѣсте мѧ и не вѣроуоуте.
въсе еже дастъ мьнѣ отъцъ къ мьнѣ придетъ. ꙇ грѧдѫштааго ко мьнѣ не ижденѫ вонъ. ѣко сънидъ съ небесе. да не творѫ волѧ моеѩ. нъ волѭ посълавъшаа҅го мѧ ⁘
Се же естъ волѣ посълавъшааго мѧ о҃тца. да вьсѣко еже дастъ ми. не погоублѭ҄ отъ него нъ вьскрѣшѫ и въ послѣдьнии день.
се бо естъ волѣ о҃тца моего. да вьсѣкъ видѧи с҃на и вѣроуѩи вь него. ꙇматъ живота вѣчънааго. ꙇ вьскрѣшѫ и азъ въ послѣдьнии день.
ръпътаахѫ же июдеи о немь ѣко рече
азъ есмъ хлѣбъ съшедꙑи съ небесе.
ꙇ г҃лаахѫ.
не сь ли естъ и҃с. с҃нъ иосифовъ. емоуже мꙑ знаемъ о҃тца и матерь.
како оубо сь г҃летъ ѣко
съ небесе сънидъ.
отъвѣща и҃с и҅ рече имъ.
не ръпьштите междю собоѭ҄.
никтоже не можетъ прити къ мьнѣ. аште не о҃тцъ посълавꙑи мѧ привлѣчетъ его. ꙇ азъ въскрѣшѫ и въ послѣдьнии дьнь ⁘ кⷰ҇ ⁘
естъ писано въ пророцѣхъ.
ꙇ бѫдѫтъ вьси оучени б҃гомь.
вьсѣкъ слꙑшавꙑ о҃тца и навꙑкъ придетъ къ мьнѣ.
не ѣко отьца видѣлъ естъ тъкъмо.
тъкмо сѫи отъ б҃а.
сь видѣ о҃тца.
амин а҅мин г҃лѭ вамъ.
вѣроуѩи вь мѧ иматъ живота вѣчънааго. ⁘
азъ есмъ хлѣбъ животънꙑ.
О҃тци ваши ѣсѧ маннѫ въ поустꙑни и оу҅мьрѣшѧ.
сь естъ хлѣбъ съходѧи съ небесе. да аште отъ него кто ѣстъ не оумьретъ.
азъ есмъ хлѣбъ живꙑ съшедꙑ съ небесе.
аште кто сънѣстъ отъ хлѣба сего живъ бѫдетъ въ вѣкъ.
хлѣбъ бо иже азъ дамь пльть моѣ естъ. ѭже азъ дамь. за животъ мира
пьрѣахѫ же сѧ июдеи. междю собоѭ г҃лѭште.
како можето сь дати плъть своѭ ѣсти намъ.
рече же имъ и҃с.
аминъ амн г҃лѭ вамъ
аште не сънѣсте плъти с҃на ч҃лскааго. и пиете кръве его. живота не имате вь себѣ.
ѣдꙑ моѭ плъть и пиѩи моѭ҄ кръвь. ꙇматъ живота вѣчънааго. и азъ вьскрѣшѫ и въ послѣдьнии дьнь ⁘ кⷰ҇ ⁘
плъть бо моѣ истинъно естъ брашъно. ꙇ кръвъ моѣ истинъно естъ пиво ⁘
Ѣдꙑ моѭ плътъ и пиѩи моѭ кръвь. вь мьнѣ прѣбꙑваатъ и азъ вь немь.
ѣкоже посъла мѧ живѫи о҃тцъ. ꙇ҅ азъ живѫ отъца ради.
сь естъ хлѣбъ съшедꙑ съ небесе. не ѣкоже ѣсѧ о҃тци ваши манꙿнѫ. ꙇ оумьрѣшѧ.
ѣдꙙи хлѣбъ съ живъ бѫдетъ въ вѣкъ.
си рече на сонъмищи оучѧ въ каперънаоумѣ.
мъноѕи же слꙑшавъше отъ оученикъ его рѣшѧ.
жестоко естъ слово се
кто можетъ его слоушати.
вѣдꙑ же и҃съ въ себѣ. ѣко ръпъштѫтъ о семь оученици его. рече имъ
селивы блазнитъ.
аще оубо оузьрите с҃на ч҃ловчскааго въсходѧща идеже бѣ прѣжде.
д҃хъ естъ иже живлѣатъ.
отъ плъти нѣ польѕѧ никоеѩже.
г҃лꙑ ѩже азъ г҃лахъ вамъ. д҃хъ сѫтъ и животъ сѫтъ.
нъ сѫтъ отъ васъ едини иже не вѣроуѭтъ.
вѣдѣаше бо искони и҃съ. кто сѫтъ не вѣроуѭштеи. ꙇ кто естъ хотѧи прѣдати и.
ꙇ г҃лаше
сего ради рѣхъ вамъ. ѣко никтоже не можетъ прити къ мьнѣ. аште не бѫдетъ дано емоу отъ о҃ца моего.
отъ сего мьноѕи отъ оученикъ его идѫ въспѧть. ꙇ к томоу не хождаахѫ съ нимь ⁘
Рече же и҃съ обѣма на десѧте.
еда и вꙑ хоштете ити.
отъвѣшта емоу симонъ петрь.
г҃и къ комоу идемъ.
г҃лꙑ живота вѣчънааго имаши.
ꙇ мꙑ вѣровахомъ и познахомъ. ѣко тꙑ есих҃ь с҃нъ б҃а живааго. ⁘ кⷰ҇ ⁘
Отъвѣшта имъ и҃съ.
не азъ ли васъ два на десѧте избърахъ.
ꙇ отъ васъ единъ диѣволъ естъ.
г҃лааше же июдѫ симонова. ꙇскариота.
сь бо хотѣаше прѣдати и. единъ сꙑ отъ обою на десеⷮ҇. ⁘
Ioanne 7
Ꙇ хождааше по сихъ и҃съ въ галилеи.
не хотѣаше бо въ іюдеи ходити. ѣко искаахѫ его июдеи оубити.
бѣ же близъ праздьникъ июдеискъ. скинопигиѣ.
рѣшѧ же къ немоу братриѣ его.
прѣиди отъ сѫдѫ. ꙇ идѫ въ іюдеѭ. до и оученици твои видѧтъ дѣла твоѣ. ѣже твориши
никтоже бо въ таинѣ ничесоже творитъ. и ꙇщетъ самъ ѣвѣ бꙑти.
аште си твориши. ави сѧ вьсемоу мироу.
ни братрьѣ бо его вѣроваахѫ вь него.
г҃ла же имъ и҃с.
врѣмѧ мое не оу приде. а врѣмѧ ваше въсегда есть готово.
не можетъ миръ ненавидѣти васъ.
мене же ненавидитъ. ѣко азъ съвѣдѣтельствоуѭ о немь. ѣко дѣла его зъла сѫтъ.
вꙑ вьзидѣте въ праздьникъ сь.
азъ не вьзидѫ въ праздьникъ сь. ѣко врѣмѧ мое не оу исплъни сѧ.
си рекъ самъ оста въ галилеи.
егда же възидѫ братриѣ его въ праздьникъ. тъгда и самъ възиде не ѣвѣ. нъ ѣко таи.
июдеи же искаахѫ его въ праздьникъ.
и г҃лаахѫ
кьде естъ онъ.
и ръптъ мъногъ бѣ о немь. въ народѣхъ.
ови г҃лаахѫ ѣко благъ естъ.
ини же г҃лаахѫ
ни нъ льститъ народꙑ.
никотерꙑи же оубо ѣвѣ г҃лааше о немь. страха ради июдеиска ⁘ кⷰ҇ ⁘
Абие же въ прѣполовление праздьника. вьзиде и҃с въ ц҃ркъ и оучааше.
и дивлѣахѫ сѧ июдеи глаголѭште.
како сь кънигꙑ оумѣатъ. не оучь сѧ.
отъвѣшта же и҃съ и рече имъ.
мое оучение нѣстъ мое. нъ посълавъшаа҅го мѧ.
аште кто хоштетъ волѭ его творити. разоумѣатъ о оучении кое отъ б҃а естъ. ли азъ о себѣ г҃лѭ.
г҃лѧи о себѣ славꙑ своеѩ иштетъ.
а иштѧи славꙑ посълавъшааго и. сь истиненъ естъ. ꙇ нѣстъ неправъдꙑ вь немь.
не моси ли дастъ вамъ законъ.
ꙇ никтоже отъ васъ творитъ закона.
Чъто мене иштете оубити.
отъвѣшта народъ и рече.
бѣсъ ли имаши.
кто тебе иштетъ оубити.
отъвѣща и҃с и рече имъ.
едино дѣло сътворихъ и вьси дивите сѧ.
сего ради моси дастъ вамъ обрѣзание. не ѣко отъ мосѣа естъ нъ отъ о҃цъ. и въ соботѫ обрѣзаате ч҃лⷦ҇а.
аште обрѣзание приемлетъ ч҃къ въ соботѫ. да не разоритъ сѧ законъ мосѣовъ. на мѧ ли гнѣваате сѧ. ѣко въсего члⷦ҇а съдрава сътворихъ въ соботѫ.
не сѫдите на лица нъ праведънꙑ сѫдъ сѫдите ⁘
Г҃лаахѫ же едини отъ иероусалимлѣнъ.
не сь ли естъ егоже иштѫтъ оубити.
и се не обиноуѩ сѧ г҃лтъ. и ничесоже емоу не г҃лѭтъ.
еда како разоумѣшѧ кънѧѕи. ѣко сь естъ х҃ъ.
нъ сего вѣмь отъ кѫдѫ естъ.
а х҃ъ егда придетъ никтоже не вѣстъ отъ кѫдоу бѫдетъ.
Възъва же въ ц҃ркви оучѧ и҃с. и г҃лѧ.
ꙇ мене вѣсте и вѣсте отъ кѫдоу есмъ.
и о себѣ не придъ. нъ естъ истиненъ посълавꙑи мѧ. егоже вꙑ не вѣсте.
азъ і вѣмь ѣко отъ него есмь. и ть мѧ посъла.
ꙇскаахѫ же ѩти и. ꙇ никтоже не възложи рѫкꙑ на нь. ѣко не оу бѣ пришелъ годъ его ⁘ кⷰ҇ ⁘
отъ народа же мъноѕи вѣровашѧ во нь. ꙇ҅ г҃лаахѫ. ѣко
х҃ъ егда придетъ. еда больша знамениѣ сътворитъ. ѣже сь естъ сътворилъ.
слꙑшашѧ же фарисѣи народъ ръпьщѫшть о немь се. Ꙇ посълашѧ архиереи и фарисеи слоугꙑ да имѫтъ і.
Рече же и҃съ.
еште мало врѣмѧ съ вами есмъ. ꙇ идѫ къ посълавъшюмоу мѧ.
Поиштете мене и не обрѧштете. ꙇ идеже есмъ азъ вꙑ не можете прити.
рѣшѧ же июдеи къ себѣ сами.
камо хоштетъ ити ѣко мꙑ не обрѧштемъ его.
еда въ расѣание елинъско хоштетъ ити. ꙇ оучити ельлинꙑ.
что естъ слово се
вьзиштете мене и не обрѧщете. ꙇ идеже есмъ азъ вꙑ не можете прити ⁘
Въ послѣдьни же день великꙑи праздьникъ. стоѣаше и҃с. и зъвааше г҃лѧ.
аште кто жѧждетъ да придетъ къ мьнѣ и пиетъ.
вѣроуѩи вь мѧ ѣкоже кънигꙑ рѣшѧ рѣкꙑ отъ чрѣва его истекѫтъ водꙑ живꙑ.
се же рече о доусѣ иже хотѣахѫ приимати вѣроуѭштеи вь него.
не оу бо бѣ дⷯ҇ъ с҃тꙑи данъ. ѣко и҃съ не оу бѣ прославленъ.
мъноѕи же отъ народа слꙑшавъше словеса си. г҃лаахо
сь естъ вꙑ истинѫ п҃ркъ.
дроуѕии г҃лаахѫ
сь естъ х҃ъ.
Ови г҃лаахѫ
еда отъ галилѣѩ х҃ъ придетъ.
не кънигꙑ ли рѣшѧ. ѣко отъ сѣмене д҃ва придетъ х҃ъ.
распьрѣ же бꙑстъ въ народѣ его ради.
едини же отъ нихъ хотѣахѫ и ѩти. нъ никътоже не възложи на нь рѫкоу:
Придѫ же слоугꙑ къ архиереомъ и фарисѣомъ. ꙇ рѣшѧ имъ ти.
по что не привѣсте его.
отъвѣшташѧ слоугꙑ.
николиже тако естъ г҃лъ ч҃лвкъ. ѣко сь ч҃лвкъ.
отъвѣщашѧ имъ фарисѣи.
еда и вꙑ прѣльштени бꙑсте.
еда кто отъ кнѧѕъ вѣрова во нь. ли отъ фарисѣи
нъ народъ сь. ꙇже не вѣстъ закона проклѧти сѫтъ.
Г҃ла къ нимъ никодимъ. пришедꙑ къ немоу ноштиѭ҄. единъ сꙑ отъ нихъ.
еда законъ нашъ сѫдитъ ч҃лвкоу. аще не слꙑшитъ отъ него прѣжде. ꙇ разоумѣатъ что творитъ.
отъвѣшташѧ и рѣшѧ емоу.
еда и тꙑ отъ галилеѩ еси.
ꙇспꙑтаи и виждь. ѣко отъ галилѣѩ п҃ркъ не приходитъ.
Ioanne 8
ꙇ҃҅с же иде въ горѫ елеонъскѫ.
Ютро же пакꙑ приде въ ц҃рквъ.
ꙇ вьси людье идѣахѫ кь немоу. ꙇ сѣдъ оучааше ѩ.
привѣсѧ же кънижьници и фарисеи. женѫ вь прѣлюбодѣании ѩтѫ.
и поставьше ѭ по срѣдѣ. г҃лашѧ емоу.
оучителю си жена ѩта естъ нꙑнѣ въ прѣлюбодѣании.
а въ законѣ намъ моси повелѣ. таковꙑѩ камениемь побивати.
тꙑ же что г҃леши.
се же рѣшѧ искоушаѭште и. да бѫ имѣли на нь что г҃лати.
ꙇ҃съ же низъ поклонь сѧ пръстомь писааше на земи.
ѣко же прилежаахѫ въпрашаѭште и. въсклони сѧ и рече имъ.
ꙇже васъ без грѣха естъ. прѣжде връѕи камень на нѭ.
и пакꙑ поклонь сѧ писааше на земи.
они же слꙑшавъше исхождаахѫ единъ по единомоу. начьнъше отъ старецъ до послѣдьнихъ.
ꙇ оста и҃съ единъ и жена стоѩшти по срѣдѣ.
въсклонь же сѧ и҃съ рече еи.
жено кьде сѫтъ иже на тѧ важдахѫ.
никꙑи же ли тебе не осѫди.
она же рече
никꙑиже г҃и.
рече еи и҃с
ни азъ тебе осѫждаѭ.
иди и отъ селѣ не съгрѣшаи к томоу. кⷰ҇ ⁘
Пакꙑ же имъ рече и҃съ г҃лѧ.
азъ есмъ свѣтъ мироу.
ходѧи по мьнѣ. не иматъ ходити въ тъмѣ. нꙑ иматъ свѣта животънааго.
рѣшѧ же емоу фарисѣи.
тꙑ о себѣ самъ съвѣдѣтельствоуеши.
съвѣдѣтель҄ство твое нѣстъ истинъно.
Ѡтъвѣшта и҃съ и рече имъ.
аште азъ съвѣдѣтельствоуѭ о мьнѣ самомъ. съвѣдѣтельство мое истинъно естъ. ѣко вѣмь отъ кѫдоу придъ и камо грѧдѫ.
вꙑ же не вѣсте отъ кѫдоу грѧдѫ и камо идѫ.
вꙑ по плъти сѫдите
азъ не сѫждѫ никомоуже.
аште ли сѫждѫ азъ. сѫдъ мои истиненъ естъ. ѣко единъ нѣсмъ. нъ азъ и посълавꙑ мѧ о҃тцъ.
ꙇ въ законѣ же вашемь писано естъ. ѣко дъвою ч҃лвкоу съвѣдѣтельство истинъно естъ.
азъ есмъ съвѣдѣтельствоуѩ о мьнѣ самомь. ꙇ съвѣдѣтельствоуоутъ о мьнѣ посълавꙑи мѧ о҃тцъ.
Г҃лаахѫ же емоу
къде естъ отъцъ твои.
Отъвѣшта и҃с
ни мене вѣсте ни отьца моего.
аште мѧ бисте вѣдѣли. и о҃тца моего бисте вѣдѣли.
Сиѩ г҃лꙑ г҃ла и҃с въ газофилаки҄и҅. оучѧ въ ц҃ркве.
ꙇ никтоже не ѩтъ его. ѣко не оу бѣ пришъла година его. ⁘ кⷰ҇ ⁘
Рече же имъ пакꙑ и҃с.
азъ идѫ и възиштете мене. и вь грѣсѣ вашемъ оумьрете.
ѣможе азъ идѫ. вꙑ не можете прити.
г҃лаахѫ же июдеи.
еда сѧ самъ оубиетъ. ѣко г҃лтъ.
ѣможе азъ идѫ вꙑ не можете прити.
ꙇ г҃лааше имъ.
вꙑ отъ нижънихъ есте.
азъ отъ вꙑшънихъ есмъ.
вꙑ отъ сего мира есте.
азъ нѣсмъ отъ сего мира.
рѣхъ оубо вамъ ѣко оумьрете въ грѣсѣхъ вашихъ.
аште бо вѣрꙑ не емлете ѣко азъ есмъ. оумьрете въ грѣсѣхъ вашихъ.
г҃лаахѫ же емоу
тꙑ кто еси.
ꙇ рече имъ и҃с
начѧтокъ. ѣко и г҃лѭ вамъ.
мъного имамъ о васъ г҃лати и сѫдити.
нъ посълавꙑ мѧ истиненъ естъ. ꙇ азъ ѣже слꙑшахъ отъ него си г҃лѭ въ мирѣ.
ꙇ не разоумѣшѧ ѣко отъца имъ г҃лааше.
рече же имъ и҃с.
егда възнесете с҃на ч҃лвчскааго. тъгда разоумѣате ѣко азъ есмъ. ꙇ о себѣ ничесоже не творѭ. нъ ѣкоже наоучи мѧ о҃тцъ мои си творѭ.
ꙇ посълавꙑ мѧ съ мъноѭ естъ.
не остави мене единого о҃тцъ. ѣко азъ оугодъна творѭ емоу въсегда.
си г҃лѭштю емоу мъноѕи вѣровашѧ въ него ⁘ кⷰ҇. заⷱ҇ ⁘
Г҃лааше же и҃с къ вѣровавъшиимъ вь нь июдеомъ.
аште вꙑ прѣбѫдете въ словеси моемъ. вꙑ истинѫ оученици мои бѫдете.
ꙇ разоумѣате истинѫ. ꙇ истина свободитъ вꙑ.
отъвѣшташѧ емоу июдеи.
сѣмѧ аврамле есмъ. и никомоуже не работахомъ николиже.
како тꙑ г҃леши ѣко
свободь бѫдете.
о҅тъвѣща имъ и҃с.
аминь аминь г҃лѭ вамъ. ѣко
вьсѣкъ творѧи. грѣхъ рабъ естъ грѣхоу.
а рабъ не прѣбꙑваатъ въ домоу въ вѣкъ.
с҃нъ же прѣбꙑваатъ въ вѣкъ.
аште оубо с҃нъ вꙑ свободитъ. вꙑ истинѫ свободь бѫдете.
вѣмь ѣко сѣмѧ аврамле есте.
нь иштете мене оубити. ѣко слово мое не вьмѣштаатъ сѧ въ васъ. ⁘
Азъ ѣже видѣхъ оу о҃тца моего г҃лѭ.
ꙇ вꙑ оубо ѣже видѣсте оу о҃тца вашего творите.
отъвѣщашѧ и рѣшѧ емоу
о҃тцъ нашъ авраамъ естъ.
г҃ла имъ и҃с.
аште чѧда авраамлѣ бꙑсте бꙑли. дѣла авраамлѣ творили бисте.
нꙑнѣ же иштете мене оубити. ч҃лка иже истинѫ вамъ г҃лхъ. ѭже слꙑшахъ отъ б҃а.
сего авраамъ нѣстъ сътворилъ.
вꙑ творите дѣла о҃тца вашего ⁘
Рѣшѧ же емоу
мꙑ отъ любодѣаниѣ нѣсмъ рождени.
единого о҃тца имамъ б҃а ⁘ кⷰ҇ ⁘
Рече же имъ и҃с ⁘
Аще б҃ъ о҃тцъ вашъ би бъилъ. любили мѧ бисте.
азъ бо отъ б҃а изидъ и придъ.
не о себѣ бо придъ нъ тъ мѧ посъла.
по чъто бесѣдꙑ моеѩ не разоумѣате.
ѣко не можете слꙑшати словесе моего.
вꙑ отъ отъца диѣвола есте.
и похоти о҃тца вашего хоштете творити.
о҅нъ ч҃кооубиицъ бѣ искони. ꙇ вꙑ истинѣ не стоитъ. ѣко нѣстъ истинꙑ вь немь.
егда г҃летъ лъжѫ отъ своихъ г҃летъ. ѣко льжь естъ и о҃тцъ его.
азъ же зане истинѫ г҃лѭ. не емлете вѣрꙑ мьнѣ.
къто отъ васъ обличаатъ мѧ о грѣсѣ.
аште ли истинѫ г҃лѭ. по чъто вꙑ не емлете вѣрꙑ мънѣ.
ꙇ҅же естъ отъ б҃а г҃лъ б҃жіи послоушаатъ.
сего вꙑ не послоушаате. ѣко нѣсте отъ б҃а.
отъвѣшташѧ июдеи и рѣшѧ емоу.
не добрѣ ли г҃лемъ мꙑ. ѣко самарѣнинъ еси тꙑ и бѣсъ имаши.
отъвѣшта и҃с
азъ бѣса не имамъ.
нъ чътѫ о҃тца моего. ꙇ вꙑ не чьтете мене.
азъ же не искѫ славꙑ моеѩ.
естъ иштѧ и сѫдѧ ⁘
Амин амн г҃лѭ вамъ.
аште кто слово мое съблюдетъ. съмръти не иматъ видѣти въ вѣкъ.
рѣшѧ же емоу июдеи.
нꙑнѣ разоумѣхомъ ѣко бѣсъ имаши.
авраамъ оумърѣтъ и п҃рци. ꙇ тꙑ г҃леши ѣко
аште кто слово мое съблюдетъ. не иматъ въкоусити съмръти въ вѣкъ.
еда тꙑ болеи еси о҃тца нашего авраама. ꙇже оумьрѣтъ
и п҃рци оумьрѣшѧ.
кого сѧ самъ тꙑ твориши.
отъвѣшта и҃с.
аште азъ славлѭ сѧ самъ. слава моѣ ничтоже естъ.
естъ о҃тцъ мои славѧи мѧ. егоже вꙑ г҃лете ѣко б҃ъ нашъ естъ.
ꙇ не познасте его
азъ же вѣмъ і.
ꙇ аште рекѫ ѣко не вѣмь его. бѫдѫ подобенъ вамъ лъжь.
нъ вѣмъ і и слово его съблюдаѭ҄.
авраамъ о҃тцъ вашъ радъ би бꙑлъ. да би видѣлъ дьнь мои. ꙇ видѣ и въздрадова сѧ.
Рѣшѧ же июдеи къ немоу.
пѧти десѧтъ лѣтъ не оу имаши. ꙇ аврама ли еси видѣлъ.
рече имъ и҃с.
аминь амн г҃лѭ вамъ.
прѣжде даже не бꙑстъ аврамъ азъ есмъ ⁘
Вьзѧсѧ же камение да връгѫтъ на нь.
ꙇ҃с же съкрꙑ сѧ и изиде и ц҃ркве. ꙇ прошедъ по срѣдѣ ихъ идѣаше и хождааше. ⁘ кⷰ҇ ⁘
Ioanne 9
Ꙇ мимо идꙑ и҃с видѣ ч҃лва слѣпа. отъ рождъства.
и въпросишѧ и оученици его г҃лѭще.
оучителю къто съгрѣши. сь ли или родителѣ его. да слѣпъ роди сѧ.
отъвѣшта и҃с.
ни сь съгрѣши ни родителѣ его нъ да авѧтъ сѧ дѣла б҃жиѣ на немъ.
мьнѣ подобаатъ дѣлати дѣла посълавъшааго мѧ. доньдеже день естъ
придетъ ноштъ. егда никтоже не можетъ дѣлати.
егда въ мирѣ есмъ свѣтъ есмь мироу.
си рекъ плинѫ на землѭ҄. ꙇ сътвори брение отъ плиновениѣ. ꙇ помаза емоу очи бръньемь. ꙇ рече емоу
иди
оумꙑи сѧ въ коупѣли силоуамьсцѣ. еже съказаатъ сѧ посъланъ.
ꙇдеже и оумꙑ сѧ и приде видѧ.
сѫсѣди же и иже и бѣахѫ видѣли прѣжде ѣко слѣпъ бѣ. г҃лаахѫ.
не сь ли естъ сѣдѧи и просѧ.
ови г҃лаахѫ ѣко сь естъ.
онъ же г҃лааше ѣко
азъ есмъ.
г҃лаахѫ же емоу.
како ти сѧ отврѣсте очи.
отъвѣшта онъ и рече.
ч҃лвкъ нарицаемꙑ и҃с. брьнье сътвори.
и помаза очи мои и рече ми.
иди въ кѫпѣль силоуамлѭ и оумꙑи сѧ.
шедъ же и оумꙑвъ сѧ прозьрѣхъ.
рѣшѧ же емоу
къде тъ естъ.
г҃ла
не вѣмъ.
вѣсѧ и къ фарисѣемъ. иже бѣ иногда слѣпъ.
бѣ же собота егда сътвори брьнье и҃с. и отвръзе емоу очи.
пакꙑ же въпрашаахѫ и фарисѣи како прозьрѣ.
онъ же рече имъ.
брьнье положи мьнѣ на очию. и оумꙑхъ сѧ и виждѫ.
г҃лахѫ же отъ фарисѣи едини.
нѣстъ сь отъ б҃а ч҃лкъ. ѣко соботꙑ не хранитъ.
ови г҃лаахѫ
како можетъ ч҃лкъ грѣшенъ. сица знамениѣ творити.
ꙇ распьрѣ бѣ вь нихъ.
г҃лашѧ слѣпьцю пакꙑ.
тꙑ чъто г҃леши о немь. ѣко отвръзе очи твои.
онъ же рече. ѣко п҃ркъ естъ.
не ѩсѧ же вѣрꙑ июдеи о немь. ѣко бѣ слѣпъ и прозьрѣ. доньдеже призъвашѧ родителѣ того прозьрѣвъшааго. и въпросишѧ ѣ г҃лѭште.
сь ли естъ с҃нъ ваю. егоже вꙑ г҃лете ѣко слѣпъ сѧ роди.
како оубо нꙑнѣ видитъ.
отъвѣштасте же имъ родителѣ его и рѣсте.
вѣвѣ ѣко сь естъ с҃нъ наю. ꙇ ѣко слѣпъ сѧ роди.
како же нꙑнѣ видитъ не вѣвѣ. ли кто емоу отвръзе очи вѣ не вѣвѣ.
самого въпросите.
въздрастъ иматъ.
самъ о себѣ да г҃летъ.
сице рѣсте родителѣ его. ѣко боѣашете сѧ июдеи.
юже бо сѧ бѣахѫ съложили июдѣи. да ѣще кто исповѣстъ х҃а. о҅тълѫченъ соньмишта бѫдетъ.
сего ради родителѣ его рѣсте. ѣко
въздрастъ иматъ
самого въпросите.
призъвашѧ же въторицеѭ ч҃ка иже бѣ слѣпъ. ꙇ рѣшѧ емоу
даждь славѫ б҃оу.
мꙑ вѣмь ѣко ч҃лкъ сь грѣшенъ естъ.
отъвѣща же онъ и рече.
аште грѣшъникъ естъ не вѣмъ.
едино вѣмь ѣко слѣпъ бѣхъ нꙑнѣ же виждѫ.
Рѣшѧ же емоу пакꙑ.
что сътвори тебѣ.
како отвръзе очи твои.
рѣхъ вамъ юже и не слꙑшасте.
что хоштете пакꙑ слꙑшати.
еда и вꙑ хоштете оученици его бꙑти.
они же оукоришѧ и и рѣшѧ.
тꙑ оученикъ еси того.
мꙑ же мосеови есмъ оученици.
мꙑ вѣмъ ѣко мосѣови г҃ла б҃ъ.
сего же не вѣмъ отъ кѫдоу естъ.
отъвѣшта ч҃лкъ и рече имъ.
о семь бо дивъно естъ. ѣко вꙑ не вѣсте отъ кѫдоу естъ. ꙇ отвръзе очи мои.
вѣмъ же ѣко грѣшьникъ б҃ъ не послоушаатъ. нъ аште кто б҃гочтецъ естъ. и волѭ его сътворитъ того послоушаатъ.
отъ вѣка нѣстъ слꙑшано. ѣко кто отвръзе очи слѣпоу рожденоу.
аште не би отъ б҃а бꙑлъ съ. не моглъ би творити ничесоже.
отъвѣшташѧ и рѣшѧ емоу.
въ грѣсѣхъ тꙑ родилъ сѧ еси весь. ꙇ҅ тꙑ ли нꙑ оучиши.
ꙇ изгънашѧ и вънъ.
слꙑша и҃с ѣко изгънашѧ и вонъ. ꙇ обрѣтъ і рече емоу.
тꙑ вѣроуеши ли въ с҃на б҃жиѣ.
отъвѣшта онъ и рече.
кто естъ г҃и. да вѣрѫ имѫ въ него.
рече же емоу и҃с.
видѣлꙑ и еси. ꙇ г҃лѧи съ тобоѭ тъ естъ.
онъ же рече
вѣроуѭ г҃и
и поклони сѧ емоу ⁘ кⷰ҇ ⁘
Ꙇ рече и҃съ
на сѫдъ азъ въ миръ сь придъ. да не видѧштеи видѧтъ. ꙇ видѧштеи слѣпи бѫдѫтъ.
ꙇ слꙑшашѧ се отъ фарисѣи сѫщеи съ нимъ. ꙇ рѣшѧ емоу.
еда и мꙑ слѣпи есмъ.
рече же имъ и҃с.
аще бисте слѣпи бꙑли. не бисте имѣли грѣха.
нꙑнѣ же г҃лете. ѣко
видимъ.
и грѣхъ вашъ прѣбꙑваатъ ⁘
Ioanne 10
амин амнь г҃лѭ вамъ.
не въходѧи҅ двьрьми въ дворъ овьчии҅. нъ прѣлазѧ инѫдоу. тъ тать естъ и разбоиникъ.
а въходѧи двьрьми. пастꙑръ естъ овъцамъ.
семоу двьрьникъ отвръзаатъ. ꙇ овъцѧ гласъ его слꙑшѧтъ. ꙇ своѩ овъцѧ глашаатъ по имени. ꙇ изгонитъ ѩ.
ꙇ егда своѩ овъцѧ ижденетъ. прѣдъ ними ходитъ. ꙇ овъцѧ по немь идѫтъ. ѣко вѣдѧтъ гласъ его.
по тоуждемь же не идѫтъ. нъ бѣжѧтъ отъ него. ѣко не знаѭтъ тоуждиихъ гласа.
сиѭ притъчѫ рече имъ и҃с
они же не разоумѣшѧ чъто бѣшѧ. ѣже г҃лааше имъ.
речеже имъ пакꙑ и҃с.
аминь амин г҃лаголѭ вамъ.
азъ есмъ двьри овъцамъ.
вьси еликоже ихъ приде прѣжде мене. татие сѫтъ и разбоиници. нъ не послоушашѧ ихъ овъцѧ ⁘
Азъ есмъ двьри.
мъноѭ аште кто вьнидетъ с҃ъпстъ сѧ. и вьнидетъ и изидетъ. ꙇ пажить обрѧщетъ.
тать не приходитъ. нъ да оукрадетъ и оубиетъ и погоубитъ.
азъ придъ да живота имѫтъ и лише имѫтъ
азъ есмъ пастꙑрь добрꙑ.
пастꙑрь добрꙑ д҃шѫ своѭ полагаатъ за овьцѧ.
а наимьникъ иже нѣстъ пастꙑрь. емоуже не сѫтъ овъцѧ своѩ҅ ⁘ видитъ влъка грѧдѫща. ꙇ оставлѣатъ овъцѧ и бѣгаатъ. ꙇ влъкъ расхꙑтитъ ѩ. ꙇ распѫдитъ овъцѧ.
а наемьникъ бѣжитъ. ѣко наемьникъ естъ и не радитъ о овъцахъ.
азъ есмъ пастꙑрь добрꙑ. ꙇ знаѭ моѩ и знаѭтъ мѧ моѩ. ѣкоже знаатъ мѧ отъцъ. ꙇ азъ знаѭ о҃тца. ꙇ д҃шѫ моѭ҄ полагаѭ за овъцѧ.
ꙇ инꙑ овъцѧ имамъ. ѩже не сѫтъ отъ двора сего.
ꙇ тꙑ ми подобаатъ привести. ꙇ гласъ мои оуслꙑшѧтъ. ꙇ бѫдетъ едино стадо и единъ пастꙑрь.
Сего ради мѧ о҃тцъ любитъ. ѣко азъ полагаѭ д҃шѫ моѭ. да пакꙑ приимѫ ѭ.
никтоже вьзьметъ еѩ отъ мене. нъ азъ полагаѭ ѭ о҅ себѣ.
область имамь положити ѭ. ꙇ҅ область имамъ пакꙑ приѩти ѭ҄.
сиѭ заповѣдь приѩсъ отъ о҃тца моего.
Распьрѣ же бꙑстъ пакꙑ въ іюдеихъ. за словеса си.
г҃лаахѫ же мьноѕи отъ нихъ.
бѣсъ иматъ. ꙇ неистовъ естъ.
что его послоушаате.
ꙇни г҃лаахѫ.
сии г҃ли не сѫтъ бѣсъноуѭштааго сѧ.
еда бѣсъ можетъ слѣпомъ очи отврѣсти ⁘
Бꙑшѧ же тъгда енке҄ниѣ въ е҃рслмхь.
ꙇ зима бѣ.
ꙇ хождааше и҃с въ ц҃ркве въ притворѣ соломони.
обидѫ же и июдеи и г҃лаахѫ емоу.
доколѣ д҃шѧ нашѧ вьземлеши
аште тꙑ еси х҃ъ. ръци намъ не обинѫѩ сѧ.
отъвѣшта имъ и҃с.
рѣхъ вамъ и не вѣроуоуте.
дѣла ѣже азъ творѭ҄ въ імѧ о҃тца моего. та съвѣдѣтельствоуѭтъ о мьнѣ.
нъ вꙑ не вѣроуоуте
нѣсте бо отъ овецъ моихъ ѣкоже рѣхъ вамъ. ⁘
Овъцѧ моѩ гласа моего слоушаѭтъ. и азъ знаѭ ѩ и по мьнѣ грѧдѫтъ. ꙇ азъ животъ вѣчънꙑи даѭ имъ. ꙇ не погꙑбнѫтъ въ вѣкъ. ꙇ не въсхꙑтитъ ихъ никтоже отъ рѫкꙑ моеѩ.
о҃тцъ мои иже дастъ мънѣ. болии вьсѣхъ естъ. ꙇ никтоже не можетъ въсхꙑтити ихъ. отъ рѫкꙑ о҃тца моего.
Азъ и отецъ едино есвѣ.
вьзѧсѧ же пакꙑ камение июдеи да и побиѭтъ.
отъвѣшта имъ и҃с
мънога дѣла добра ѣвихъ въ васъ. отъ отъца моего.
за кое ихъ дѣло камение на мѧ метете.
отъвѣшташѧ емоу июдеи г҃лѭште.
о добрѣ дѣлѣ не метемъ камениѣ на тѧ. нъ о власфимии. ꙇ ѣко тꙑ ч҃лвкъ сꙑ твориши сѧ самъ б҃ъ.
отъвѣшта имъ и҃съ.
нѣстъ ли написано въ законѣ вашемъ. ѣко
азъ рѣхъ
боѕи есте.
аште онꙑ рече богꙑ. къ нимъже бꙑстъ слово б҃жие. ꙇ не могѫтъ сѧ кьнигꙑ разорити. егоже о҃тцъ с҃ти. и посъла въ миръ. вꙑ г҃лете ѣко власфимлѣеши. зане рѣхъ ѣко с҃нъ б҃жии есмь.
аще не творѭ дѣлъ о҃тца моего. не емлѣте ми вѣрꙑ.
аште ли творѭ. аште и мьнѣ вѣрꙑ не емлете. дѣломъ моимъ вѣрѫ имѣте. да разоумѣате и вѣроуоуте. ѣко въ мънѣ о҃цъ и азъ въ о҃тци.
ꙇ искаахѫ же его пакꙑ ѩти. ꙇ изиде отъ рѫкъ и҅хъ.
ꙇ иде пакꙑ на онъ полъ иоръдана. на мѣсто иждеже бѣ иоанъ прѣжде кръстѧ. ꙇ прѣбꙑстъ тоу.
ꙇ мъноѕи придѫ къ немоу и г҃лаахѫ. ѣко
иоанъ оубо знамениѣ не сътвори. ни единого же.
вьсѣ же елико рече иоанъ о семь истина бѣ.
ꙇ мъноѕи вѣровашѧ въ него тоу. ⁘
Ioanne 11
Бѣ же единъ болѧ лазарь. отъ витаниѩ градъца мариина. ꙇ мартꙑ сестрꙑ ѩ.
бѣ же мариѣ помазавъшиѣ г҃а мѵроѭ. ꙇ отьръши ноѕѣ власꙑ своими. еѩже братръ лазарь болѣаше.
посъласте же сестрѣ его къ немоу г҃лѭшти.
г҃и се егоже любиши болитъ.
слꙑшавъ же и҃с рече.
си болѣзнь нѣстъ къ съмръти нъ о славѣ б҃жіи. да прославитъ сѧ с҃нъ б҃жіи еѭ҄.
люблѣаше же и҃с мартѫ и сестрѫ еѩ и лазарѣ.
егда же оуслꙑша ѣко болитъ. тъгда же прѣбꙑстъ на немьже бѣ мѣстѣ дъва дьни.
по томь же г҃ла оученикомъ.
ꙇдѣмъ въ іюдеѭ пакꙑ.
г҃лашѧ емоу оученици его.
оучителю. нꙑнѣ искаахѫ тебе камениемь побити июдеи. ꙇ пакꙑ ли идеши тамо.
отъвѣшта и҃с.
не дьвѣ ли на десѧте годинѣ есте въ дьни.
аште кто ходитъ въ дьне не потъкнетъ сѧ. ѣко свѣтъ мира сего видитъ.
аште ли кто ходитъ ноштиѭ. потъкнетъ сѧ. ѣко нѣстъ свѣта о немь.
си рече и по семь г҃ла имъ.
лазаръ дроугъ нашъ оусъпе.
нъ идѫ да възбоуждѫ и҅.
рѣшѧ же оученици его.
г҃и аште оусъпе с҃пснъ бѫдетъ.
ꙇ҃с же рече о съмръти его.
они же мьнѣшѧ ѣко о оусъпении съна г҃летъ.
тъгда рече имъ и҃с не обиноуѩ сѧ.
лазаръ оумьрѣтъ и радоуѭ сѧ васъ ради. да вѣрѫ имете ѣко не бѣхъ тоу.
нъ идѣмъ къ немоу.
рече же тома нарицаемꙑ близнецъ. къ оученикомъ.
ꙇдѣмъ и мꙑ да оумьремъ съ нимь ⁘
пришедъ же и҃с въ витаниѭ҅ обрѣте и четꙑри дьни юже имѫштъ въ гробѣ.
бѣ же витаниѣ близъ и҃ма. ѣко пѧть на десѧте стадии.
ꙇ мъноѕи отъ июдеи бѣахѫ пришъли къ мартѣ и марии. да оутѣшѧтꙑ и о братрѣ ею.
марта же егда оуслꙑша ѣко и҃с грѧдетъ. сърѣте и.
а мариѣ дома сѣдѣаше ⁘
Рече же маръта къ и҃соу.
г҃и аште би сьде бꙑлъ. не би братръ мои оумрълъ.
нъ ꙇ҅ нꙑнѣ вѣмъ. ѣко егоже колижъдо просиши оу б҃а дастъ тебѣ б҃ъ.
г҃ла еи и҃с.
вьскръснетъ братръ твои.
г҃ла емоу марта
вѣмь ѣко вьскрьснетъ въ вьскрѣшение вь послѣдьнии дьнь. ⁘
Рече еи и҃с.
азъ есмъ вьскрѣшение и животъ.
вѣроуѩи въ мѧ аште оумьретъ оживетъ.
ꙇ вьсѣкъ живꙑ и вѣроуѩи въ мѧ. не оумьретъ въ вѣкъ.
ꙇ҅меши ли вѣрѫ семоу.
г҃ла емоу еи г҃и.
азъ вѣровахъ ѣко тꙑ еси х҃ъ с҃нъ б҃жіи. грѧдꙑи вь весь миръ.
ꙇ се рекъши иде и призъва мариѭ сестрѫ своѭ таи. рекъши
оучитель се естъ и зоветъ тѧ.
она же ѣко оуслꙑша въста ѩдро. и иде къ немоу.
не бѣ же не оу и҃с пришелъ вь весь. нъ бѣ на мѣстѣ еще идеже сърѣте и маръта.
ꙇюдеи же сѫщеи съ неѭ въ домоу. ꙇ оутѣшаѭште ѭ҄. видѣвъше мариѭ ѣко ѩдро въста ꙇ изиде. по неи идѫ г҃лѭще. ѣко идетъ на гробъ. да плачетъ сѧ тоу.
мариѣ же ѣко приде иде бѣ и҃съ. видѣвъши и паде емоу на ногоу. г҃лѭшти емоу
г҃и. аште би бꙑлъ съде. не би мои братръ оумрълъ.
ꙇ҃с же ѣко видѣ ѭ плачѫштѫ сѧ. ꙇ пришедъшѧѩ съ неѭ июдеѩ плачѫштѧ сѧ. запрѣти д҃хоу.
и възмѫти сѧ самъ и рече
къде положисте и.
г҃лашѧ емоу
г҃и грѧди
виждъ.
и просльзи сѧ и҃съ.
г҃лаахѫ же июдеи.
виждь како люблѣаше и.
едини же отъ нихъ рѣшѧ.
не можааше ли сь отвръзꙑи очи слѣпооумоу. сътворити да и сь не оумьретъ.
Ꙇ҃с же пакꙑ прѣтѧ вь себѣ приде къ гробоу.
бѣ же пешть и камень належааше на неи.
г҃ла и҃с
възьмѣте камень.
Г҃ла емоу сестра оумеръшааго марта
г҃и ю҅же смръдитъ.
четврѣдьневънъ бо естъ.
г҃ла еи и҃с.
не рѣхъ ли ти ѣко аште вѣроуеши. оузьриши славѫ б҃жиѭ.
вьзѧсѧ же камень идеже бѣ оумерꙑ лежѧ.
ꙇ҃с же вьзведе въ іспрь очи и рече.
О҃тче хвалѭ тебѣ въздаѭ. ѣко оуслꙑша мѧ
азъ же вѣдѣхъ. ѣко вьсегда мене послоушаеши.
нъ народа ради стоѩштааго окръсть рѣхъ. да вѣрѫ имѫтъ ѣко тꙑ мѧ посъла.
и се рекъ. гласомь велиемь възъва.
лазаре грѧди вонъ.
ꙇ изиде оумерꙑ. обѧзанъ ногама и рѫкама. оукроемь.
ꙇ лице его оуброусомъ обѧзано.
г҃ла имъ и҃съ
раздрѣшите и и не дѣите его ꙇ҅ти.
мъноѕи же отъ июдеи пришьдъшеи къ марии. ꙇ видѣвъше еже сътвори и҃с. вѣровашѧ вь него. кⷰ҇ ⁘
Е҅дини же отъ нихъ идѫ къ фарисѣомъ. и рѣшѧ имъ еже сътвори и҃с ⁘
Събърашѧ же архиереи ꙇ фарисеи сънемъ на и҃са. ꙇ г҃лаахѫ
что сътворимъ. ѣко ч҃лвкъ сь знамениѣ мънога творитъ.
аште оставимꙑ и тако. вьси вѣрѫ имѫтъ въ нъ. ꙇ придѫтъ римлѣне. ꙇ възъмѫтъ и мѣсто и ѩ҃зкъ нашъ.
е҅динъ же етеръ отъ нихъ. каиѣфа архиереи сꙑ лѣтоу томоу. рече имъ.
вꙑ не вѣсте ничесоже ни помꙑшлѣате. ѣко оуне естъ намъ да единъ ч҃лвкъ оумьретъ за люди. а не весь ѩ҃зкъ погꙑбнетъ.
сего же о себѣ не рече. нъ архиереи сꙑ лѣтоу томоу прорече. ѣко хотѣаше и҃с оумьрѣти за люди. ꙇ не тъкъмо за люди. нъ ꙇ҅ да чѧда б҃жиѣ расточенаѣ съберетъ въ едино. ⁘
О҅тъ того же дьне съвѣшташѧ да и бѫ оубили.
ꙇ҃с же к томоу не авѣ хождааше вꙑ июдеихъ. нъ иде отъ тѫдоу въ странѫ близъ поустꙑни. въ ефремъ нарицаемъ градъ. ꙇ тоу живѣаше съ оученикꙑ своими. кⷰ҇ ⁘
Бѣ же близъ пасха июдеиска. ꙇ вьзидѫ мъноѕи въ і҃мъ отъ странꙑ. прѣжде пасхꙑ да очистѧтъ сѧ.
ꙇ искаахѫ же и҃са. ꙇ г҃лаахѫ же къ себѣ въ ц҃ркве стоѩште.
что сѧ мьнитъ вамъ. ѣко не иматъ ли прити въ праздьникъ.
дашѧ бо архиереи ꙇ фарисѣи заповѣдь. да аште кто оштѫтитъ і къде бѫдетъ. повѣстъ да имѫтъ і ⁘
Ioanne 12
Ꙇ҃҅с же прѣжде шести денъ пасхꙑ. приде вь витаниѭ. ꙇдеже бѣ лазаръ оумерои. егоже въскрѣси отъ мрътвꙑихъ.
сътворишѧ же емоу вечерѭ тоу. ꙇ маръта слоужааше.
лазаръ же единъ бѣ отъ възлежѧштиихъ съ нимъ.
мариѣ же приемъши литрѫ хризмꙑ. нарда пистикиѩ мъногоцѣнънꙑ. помаза ноѕѣ и҃свѣ.
ꙇ отръ власꙑ своими ноѕѣ его.
Храмина же исплъни сѧ отъ вонѧ хризмънꙑѩ ⁘
Г҃ла же единъ отъ оученикъ его. июда симонь и҅скариотъскꙑ. ꙇже и хотѣаше прѣдати.
чесо ради мѵро се не продано бꙑстъ. на т҃ пѣнѧѕъ. ꙇ дано нищиимъ.
се рече не ѣко о ништиихъ печааше сѧ. нъ ѣко тать бѣ. ꙇ скриницѫ имꙑ. ꙇ вьмѣтаема ношааше.
рече же и҃с
не дѣи ѩ
въ день погребениѣ моего съблю҄де ѭ.
ништѧѩ бо съ собоѭ въсегда имате. а мене не въсегда имате.
разоумѣ же народъ мъногъ отъ июдеи. ѣко тоу естъ. ꙇ придѫ не и҃са ради тъкъмо. нъ да и лазара видѧтъ. егоже въскрѣси отъ мрътвꙑхъ.
съвѣшташѧ же архиереи. до и лазара оубиѭтъ. ѣко мъноѕи его ради идѣахѫ июдеи. ꙇ вѣровахѫ въ и҃са.
въ оутрѣи же день народъ мъногъ. пришедꙑ въ праздьникъ. слꙑшавъше ѣко и҃с грѧдетъ въ и҃мъ. приѩсѧ вѣие отъ финикъ. ꙇ изидѫ противѫ емоу.
ꙇ зъваахѫ г҃лѭште.
Ѡ҅санꙿна б҃лгсвнъ грѧдѧи въ імѧ г҃не. ц҃сръ ꙇ҃лвъ.
обрѣтъ же и҃с осьлѧ вьсѣде на не. ѣкоже естъ писано.
не бои сѧ дъщи сионова.
се ц҃срь твои грѧдетъ. сѣдѧ на жрѣбѧте осъли.
сихъ же не разоумѣшѧ оученици его прѣжде. нъ егда прослави сѧ и҃с. тъгда помѣнѫшѧ. ѣко си бѣшѧ о немь писана. ꙇ си сътворишѧ емоу.
Съвѣдѣтельствовааше же народъ иже бѣ съ нимь. егда лазара възъва отъ гроба. ꙇ вьскрѣси его отъ мрътвꙑхъ.
сего ради и противѫ емоу изиде народъ. ѣко слꙑшашѧ и сътворьшь се знамение ⁘ кⷰ҇.
Фарисеи же рѣшѧ къ себѣ.
видите ѣко никакоже польѕа естъ.
се весь миръ по немь идетъ ⁘
Бѣахѫ же еⷧ҇лини едини отъ въшедъшиихъ. да поклонѧтъ сѧ въ праздьникъ.
сии же пристѫпишѧ къ филипоу. ꙇже бѣ отъ видъсаидꙑ галѣлѣискꙑѩ҅.
ꙇ молѣхѫ и г҃лѭште.
г҃и хоштемъ и҃са видѣти.
Приде филипъ и҅ г҃ла аньдрѣови.
ꙇ пакꙑ аньдрѣа и филипъ гласте и҃сви.
ꙇ҃с же отъвѣшта има г҃лѧ.
Приде година да прославитъ сѧ с҃нъ ч҃лвскꙑ.
амнь аминъ г҃лѭ вамъ.
аште зръно пшеничьно не оумьретъ падъ вь земи. то едино прѣбꙑваатъ.
аште ли оумьретъ мъногъ плодъ сътворитъ.
любѧи д҃шѫ своѭ погоубитъ ѭ҄. ꙇ ненавидѧи д҃шѧ своеѩ. вь мирѣ семь. въ животѣ вѣчънѣемь съхранитъ ѭ.
аште кто мьнѣ слоужитъ. по мьнѣ да ходитъ. ꙇ идеже есмъ азъ тоу и слоуга мои бѫдетъ.
ꙇ аште кто мьнѣ слоужитъ. почьтетъ і о҃тцъ.
Нꙑнѣ д҃ша моѣ възмѫти сѧ. ꙇ что рекѫ.
о҃тче с҃пси мѧ отъ годинꙑ сеѩ.
нъ сего ради придъ на годинѫ сиѭ҄.
о҃тче прослави имѧ твое.
приде же гласъ съ небесе.
ꙇ прославихъ и пакꙑ прославлѭ.
народъ же стоѩи ꙇ слꙑшавъ. г҃лаахѫ
громъ бꙑстъ.
ꙇни г҃лаахѫ
а҃нꙉлъ г҃ла емоу.
отъвѣшта и҃с и҅ рече.
не мене ради гласъ сь бꙑстъ нъ васъ ради.
нꙑнѣ сѫдъ естъ мироу семоу.
Нꙑнѣ кънѧѕъ мира сего изгънанъ бѫдетъ вонъ.
ꙇ азъ аште вьзнесенъ бѫдѫ отъ землѧ҄. вьсѧ привлѣкѫ къ себѣ.
се же г҃лаше клеплѧ коеѭ съмрътиѭ хотѣаше оумьрѣти.
отъвѣшта емоу народъ.
мꙑ слꙑшахомъ отъ закона. ѣко х҃ъ прѣбꙑваатъ въ вѣкъ. ꙇ како тꙑ г҃леши
вьзнести сѧ подобаатъ с҃ноу ч҃лвчскоумоу.
кто сь естъ с҃нъ ч҃лвчскъ.
рече же имъ и҃с.
еште въ мало врѣмѧ свѣтъ въ васъ естъ.
ходите доньдеже свѣтъ имате. да тъма васъ не иметъ.
ꙇ ходѧи въ тъмѣ. не вѣстъ камо идетъ.
доньдеже свѣтъ имате. вѣроуите въ свѣта. да с҃нве свѣтоу бѫдете ⁘ кⷰ҇ ⁘
Си г҃ла и҃с. ꙇ ошедъ съкрꙑ сѧ отъ нихъ.
толика же знамениѣ сътворьшю емоу прѣдь ними. не вѣроваахѫ во нь. да събѫдетъ сѧ слово исаиѩ п҃рка еже рече.
г҃и кто вѣрѫ ѩ слоухоу нашемоу.
ꙇ мꙑшъца г҃нѣ комоу отъкрꙑ сѧ.
сего ради не можаахѫ вѣровати. ѣко пакꙑ рече исаиѣ.
ослѣпи очи ихъ. ꙇ окамѣнилъ естъ с҃рдца ихъ. да не видѧтъ очима. ни разоумѣѭтъ с҃рдцемь. ꙇ обратѧтъ сѧ и исцѣлѭ҄ ѩ.
си рече исаиѣ. егда видѣ славѫ его. ꙇ г҃ла о немь.
обаче оубо и отъ кьнѧзъ мъноѕи вѣровашѧ вь него. нъ фарисѣи ради не исповѣдаахѫ. да не и съньмиштъ изгънани бѫдѫтъ.
вьзлюбишѧ бо паче славѫ ч҃лчкѫ неже славѫ б҃жиѭ҄.
Ꙇ҃с же вьзъва и рече.
вѣроуѩи вь мѧ. не вѣроуоутъ въ мѧ нъ въ посълавъшааго мѧ.
ꙇ видѧи мѧ видѣ посълавъшааго мѧ.
азъ свѣтъ вь миръ придъ. да вьсѣкъ вѣроуѩи вь мѧ вь тьмѣ не прѣбѫдетъ.
ꙇ аште кто оуслꙑшитъ г҃лꙑ моѩ. ꙇ не съхранитъ ихъ. азъ не сѫждѫ емоу.
не придъ бо да сѫждѭ҄ мироу. нъ да с҃псѫ миръ.
отъметаѩи сѧ мене и не приемлѧ г҃лъ моихъ. ꙇматъ сѫдѧштааго емоу.
слово еже г҃лахъ то сѫдитъ емоу въ послѣдьнии дьнь.
ѣко азъ о себѣ не г҃лахъ. нъ посълавꙑ мѧ отъцъ. тъ мьнѣ заповѣдь дастъ. что рекѫ и что в҃ъзглѭ.
и вѣмь ѣко заповѣдь его животъ вѣчънꙑи естъ.
ѣже оубо азъ г҃лѭ. ѣкоже рече мънѣ отъцъ тако г҃лѭ ⁘ ⁘
Ioanne 13
Прѣжде же праздьника пасцѣ. вѣдꙑ и҃с ѣко приде емоу година. да прѣидетъ отъ мира сего къ о҃тцю. вьзлюбь своѩ сѫщѧѩ во вьсемь мирѣ. до коньца вьзлюби ѩ ⁘
ꙇ вечери бꙑвъши. диѣволоу юже въложъшю въ с҃рдце июдѣ. симоновоу искариотъскоумоу ⁘ да и прѣдастъ. вѣдꙑ и҃с ѣко вьсѣ дастъ емоу о҃тцъ въ рѫцѣ. ꙇ ѣко отъ б҃а изиде и къ б҃оу грѧдетъ. въста съ вечерѧ и положи ризꙑ. ꙇ приемъ лентии҅ прѣпоѣса сѧ.
По томь же въли водѫ въ оумꙑвальницѫ. ꙇ начѧтъ оумꙑвати ноѕѣ оученикомъ. ꙇ отирати лентиемь. ꙇмъже бѣ прѣпоѣсанъ.
приде же къ симоноу петроу.
ꙇ г҃ла емоу тъ.
г҃и. тꙑ ли мои оумꙑеши ноѕѣ.
отъвѣшта и҃с и рече емоу.
еже азъ творѭ тꙑ не вѣси нꙑнѣ.
разоумѣеши же по сихъ.
г҃ла емоу петръ
не оумꙑеши ногоу моею вь вѣкъ.
отъвѣшта емоу и҃с.
аште не оумꙑѭ тебе. не имаши чѧсти съ мъноѭ҄.
г҃ла емоу симонъ петръ.
г҃и не ноѕѣ мои тъкмо. нъ и рѫцѣ и главѫ.
г҃ла емоу и҃съ.
ꙇзмъвенꙑ не трѣбоуоутъ ткмо ноѕѣ оумꙑти.
естъ бо весь чистъ.
ꙇ вꙑ чисти есте ⁘ кⷰ҇ ⁘ ⁘ нъ не вьси.
вѣдѣаше бо прѣдаѭштааго и.
сего ради рече ѣко
не вьси есте чисти.
егда же оумꙑ ноѕѣ ихъ. приѩтъ ризꙑ своѩ и възлеже пакꙑ. ꙇ рече имъ.
вѣсте ли что сътворихъ вамъ.
въі г҃лаашете мѧ оучителѣ и г҃а. ꙇ добрѣ г҃лете
есмъ бо.
аште оубо азъ оумꙑхъ ваши ноѕѣ г҃ь и оучитель. ꙇ вꙑ длъжьни есте дроугъ дроугоу оумꙑвати ноѕѣ.
образъ бо дахъ вамъ. да ѣкоже азъ сътворихъ вамъ. ꙇ вꙑ творите.
аминь амин г҃лаглѭ вамъ.
нѣстъ рабъ болеи г҃а своего. ни а҃плъ болеи посълавъшааго и.
аще си вѣсте блажени есте аште творите ѣ.
не о вьсѣхъ васъ г҃лѭ.
азъ бо вѣмь ѩже избърахъ.
нъ да кънигꙑ събѫдѫтъ сѧ.
ѣдꙑ съ мъноѭ хлѣбъ въздвиже на мѧ прѣльщение свое.
отъ селѣ г҃лѭ вамъ. прѣжде даже не бѫдетъ. да егда бѫдетъ вѣрѫ имете ѣко азъ есмъ.
амин аминь г҃лѭ вамъ.
приемлѧи аште кого посълѭ мене приемлетъ. а приемлѧи мене приемлетъ посълавъшааго и мѧ. ⁘
Си рекъ и҃с възмѫти сѧ д҃хмъ. ꙇ съвѣдѣтельствова и рече.
аминь амин г҃лѭ вамъ. ѣко единъ отъ васъ прѣдастъ мѧ.
съзирахѫ же сѧ междю собоѭ оученици. не домꙑслѧште о комь г҃летъ.
бѣ же единъ възлежѧ отъ оученикъ его на лонѣ и҃свѣ. егоже люблѣаше и҃с.
поманѫ же семоу симонъ петръ въпросити
кто оубо естъ о немьже г҃летъ.
нападъ же тъ тако на пръси и҃свꙑ г҃ла емоу
г҃и кто естъ.
отъвѣшта и҃с.
тъ естъ емоуже азъ омочъ хлѣбъ подамъ.
ꙇ омочь хлѣбъ дастъ июдѣ симоню искариотъскоумоу.
и по хлѣбѣ тъгда въниде во нь сотона.
г҃ла емоу и҃с
еже твориши сътвори скоро.
сего же никтоже не разоумѣ възлежѧштихъ. къ чесомоу рече емоу.
едини мьнѣахѫ понеже скриницѫ имѣаше июда. ѣко г҃лтъ емоу и҃съ. коупи егоже трѣбоуемъ на праздьникъ. ли ништимъ да нѣчъто дастъ.
приемъ же онъ хлѣбъ. ꙇзиде абие.
бѣ же ноштъ
егда изиде. г҃ла же и҃с.
Нꙑнѣ прослави сѧ с҃нъ ч҃лвчскꙑ. и б҃ъ прослави сѧ о немь.
аште б҃ъ прослави сѧ о немь. ꙇ б҃ъ прославитꙑ и вь себѣ. ꙇ абие прославитъ і.
чѧдъца еще мало съ вами есмъ.
възиштете мене.
ꙇ ѣкоже рѣхъ июдеомъ. ѣко ѣможе азъ идѫ вꙑ не можете прити. ꙇ вамъ г҃лѭ нꙑнѣ.
заповѣдь повѣдаѭ вамъ. да любите дроугъ дроуга ѣкоже вьзлюбихъ вꙑ.
да и вꙑ любите дроугъ дроуга.
о семь разоумѣѭтъ вьси. ѣко мои оученици есте. аще любьвь имате междю собоѭ.
Г҃ла емоу симонъ петръ.
г҃и камо идеши.
отъвѣшта и҃съ
ѣможе азъ идѫ не можеши нꙑнѣ по мьнѣ ити.
послѣдь же по мьнѣ идеши.
г҃и по чъто не могѫ нꙑнѣ по тебѣ ити.
нꙑнѣ д҃шѫ моѭ за тѧ положѫ.
отъвѣшта емоу и҃съ
д҃шѫ ли твоѭ҄ за мѧ положиши.
аминь амин г҃лѭ҄ тебѣ.
не възгласитъ кокотъ доньдеже отъвръжеши сѧ мене три кратꙑ ⁘
Ioanne 14
Да не съмѫштаатъ сѧ ваше с҃рдце.
вѣроуите въ б҃а и въ мѧ вѣроуите.
въ домоу о҃тца моего обитѣли мъногꙑ сѫтъ.
аште ли же ни реклъ бимъ вамъ. ѣко идѫ оуготовати мѣсто вамъ.
и ѣште идѫ оуготоваѭ мѣсто вамъ. пакꙑ придѫ и поимѫ вꙑ къ себѣ. да идеже есмъ азъ и вꙑ бѫдете.
и ѣможе азъ идѫ вѣсте. и пѫть вѣсте.
г҃ла емоу тома
г҃и не вѣмь камо идеши.
ꙇ како пѫтъ можемъ вѣдѣти.
г҃ла емоу и҃с.
азъ есмъ пѫть и истина и животъ.
никтоже придетъ къ отьцю тъкъмо мъноѭ.
аште мѧ бисте знали и отъца моего знали бисте оубо.
и отъ селѣ познаате и и оувѣдѣсте и.
г҃ла емоу филипъ.
г҃и покажи намъ отъца и довьлетъ намъ.
г҃ла емоу и҃с.
толико ли врѣмѧ съ вами есмъ и не позна ли мене
филипе. видѣвꙑ мѧ видѣ отца.
и како тꙑ г҃леши
покажи намъ о҃тъца.
не вѣроуеши ли ѣко азъ въ о҃тци и отецъ вь мнѣ естъ ⁘
Г҃лꙑ ѩже азъ г҃лѭ вамъ о себѣ не г҃лѭ.
о҃тцъ же прѣбꙑваѩи въ мьнѣ тъ творитъ дѣла.
вѣрѫ имѣте мьнѣ ѣко азъ въ отьци и отъцъ въ мьнѣ.
аште ли же ни за та дѣла вѣрѫ емле҄те ми.
амин. амин г҃лѭ вамъ.
вѣроуѩи въ мѧ дѣла ѣже азъ творѭ. и тъ сътворитъ. и больша сътворитъ сихъ.
ѣко азъ къ отьцю грѧдѫ.
ꙇ҅ егоже колижъдо просите въ імѧ мое. то сътворѭ. да прославитъ сѧ о҃цъ о с҃нѣ.
ꙇ аште чесо просите въ імѧ мое азъ сътворѭ.
аште любите мѧ заповѣди моѩ съблюдѣте.
ꙇ азъ оумолѭ о҃тца. ꙇ иного параклита дастъ вамъ. да бѫдетъ съ вами вь вѣкъ. д҃хъ истинънꙑ. егоже миръ не можетъ приѩти. ѣко не видитъ его ни знаатъ его.
вꙑ же знаате и. ѣко въ васъ прѣбꙑваатъ.
и въ васъ бѫдетъ
не оставлѭ васъ сиръ.
придѫ къ вамъ.
еште мало и миръ к томоу не видитъ мене.
вꙑ же видите мѧ. ѣко азъ живѫ и вꙑ живи бѫдете.
въ тъ день разоумѣате ѣко азъ въ о҃тци. моемь. ꙇ вꙑ въ мьнѣ и азъ въ васъ.
ꙇмѣѩи заповѣди моѩ и съблюдаѩ ѩ. тъ естъ любѧи мѧ.
а любѧи мѧ вьзлюбле҄нъ бѫдетъ о҃тцмъ моимь. и азъ възлюблю и. ꙇ ѣвлѭ҄ сѧ емоу самъ ⁘ кⷰ҇.
г҃ла емоу июда не искариотъскꙑ.
г҃и и что бꙑстъ ѣко намъ хоштеши сѧ авити. а не вьсемоу мироу.
отъвѣща и҃с и рече емоу.
аште кто любитъ мѧ. слово мое съблюдетъ. ꙇ о҃тцъ мои вьзлюбитъ і. ꙇ къ немоу идевѣ. ꙇ обитѣль оу него сътворивѣ.
не любѧи мене словесъ моихъ не съблюдаетъ.
ꙇ слово еже слꙑшите. нѣстъ мое нъ посълавъшааго мѧ о҃тца.
си г҃лахъ вамъ въ васъ сꙑ.
параклитъ же д҃хъ с҃тꙑ егоже посьлетъ о҃цъ въ імѧ мое. тъ вꙑ наоуⷱ҇тъ вьсемоу. ꙇ вьспомѣнетъ вамъ вьсѣ еликоже рѣхъ вамъ.
миръ оставлѣѭ вамъ.
миръ мои даѭ вамъ.
не ѣкоже вьсь миръ даатъ. азъ даѭ вамь. ⁘
Да не съмѫштаатъ сѧ ваше с҃рдце ни оустрашаатъ.
слꙑшасте ѣко азъ рѣхъ вамъ.
идѫ и придѫ къ вамъ.
аште бисте любили мѧ. въздрадовали сѧ бисте оубо. ѣко рѣхъ идѫ къ о҃тцю. ѣко отецъ мои болии мене естъ.
ꙇ нꙑнѣ рѣхъ вамъ. прѣжде даже не бѫдетъ. да егда бѫдетъ вѣрѫ имете ⁘
Ю҅же не мъного г҃лѭ съ вами.
грѧдетъ бо сего мира кънѧѕъ. ꙇ вь мьнѣ не иматъ ничесоже.
нъ да разоумѣатъ миръ ѣко люблю о҃тца. и҅ ѣкоже заповѣдѣ мьнѣ о҃тцъ. тако творѭ:
въстанѣте
идѣмъ отъ сѫдоу ⁘
Ioanne 15
азъ есмъ лоза истинънаѣ. ꙇ о҃тцъ мои дѣлатель естъ.
вьсѣкѫ разгѫ не творѧштѫѭ плода. ꙇзъметъ ѭ. ꙇ вьсѣкѫ творѧштѫ плодъ отрѣбитъ ѭ да плодъ болии сътворитъ.
Оуже вꙑ чисти есте. за слово еже г҃лахъ вамъ.
бѫдѣте въ мънѣ и азъ въ васъ.
ѣкоже розга не можетъ плода творити о себѣ. аште не бодетъ на лозѣ тако и вꙑ. аште вь мьнѣ не прѣбѫдете.
азъ есмъ лоза
вꙑ раждие.
ꙇже бѫдетъ въ мьнѣ и азъ въ немь. сътворитъ плодъ мъногъ. ѣко без мене не можете творити ничесоже.
аште кто въ мьнѣ не прѣбѫдетъ. ꙇзвръжетъ сѧ вонъ ѣкоже розга и ꙇсъшетъ. ꙇ събираѭтъ ѭ и въ огнь вълагаѭтъ и съгараатъ.
аште прѣбѫдете въ мьнѣ. ꙇ г҃ли мои въ васъ прѣбѫдѫтъ. Емоуже колижъдо хоштете просите и бѫдетъ вамъ ⁘
О҅ семь прослави сѧ отⷰ҇ъ мои. да плодъ мъногъ сътворите. ꙇ бѫдете мои оученици.
ѣкоже възлюби мѧ о҃цъ и азъ възлюбихъ вꙑ.
бѫдѣте въ любьви моеи.
аще заповѣди моѩ съблюдете. прѣбѫдете въ любьви моеи. ѣкоже азъ заповѣди о҃тца моего съблюсъ. ꙇ прѣбꙑваѭ въ него любьве.
се г҃лахъ вамъ. да радость моѣ =въ= =васъ= бѫдетъ. ꙇ радость ваша исплънитъ сѧ.
си естъ заповѣдь моѣ. да любите дроугъ дроуга ѣкоже възлюбихъ вꙑ.
большѧ сеѩ любьве никтоже не иматъ. да кто д҃шѫ своѭ положитъ за дроугꙑ своѩ. ⁘
Вꙑ дроуѕи мои есте. аште творите елико азъ заповѣдаѭ вамъ.
Юже не г҃лѭ васъ рабъ.
рабъ бо не вѣстъ что творитъ г҃ъ его.
вꙑ же рѣхъ дроугꙑ. ѣко вьсѣ ѣже слꙑшахъ отъ о҃тца моего. съказахъ вамъ.
не вꙑ мене избърасте нъ азъ избърахъ вꙑ и положихъ вꙑ. да вꙑ идете и плодъ принесете. ꙇ плодъ вашъ прѣбѫдетъ. да егоже колижъдо просите. отъ о҃тца въ імѧ мое дастъ вамъ. ⁘
Си заповѣдаѭ вамъ да любите дроугъ дроуга.
аште миръ васъ ненавидитъ. вѣдите ѣко мене прѣжде васъ възненавидѣ.
аште отъ мира бисте бꙑли. миръ оубо свое любилъ би.
ѣко же отъ мира нѣсте. нъ азъ избърахъ вꙑ отъ мира. сего ради ненавидитъ васъ миръ.
Помьните слово еже азъ рѣхъ вамъ.
нѣстъ рабъ болеи г҃а своего.
Аште мене изгънашѧ и васъ ижденѫтъ.
аште слово мое съблюсѧ и ваше съблюдѫтъ.
нъ си вьсѣ сътворѧтъ вамъ за имѧ мое ѣко не вѣдѧтъ посълавъшааго мѧ.
а҅ще не бимь пришелъ и г҃лалъ имъ. грѣха не бѫ имѣли.
нꙑнѣ же и винꙑ не имѫтъ о грѣсѣ своемъ.
ненавидѧи мене и о҃тца моего ненавидитъ.
аште дѣлъ не бимь сътворилъ въ нихъ. ꙇхъже инъ никтоже сътвори. грѣха не бѫ имѣли.
нꙑнѣ же и видѣшѧ и възненавидѣшѧ и мене и о҃тца моего.
нъ да събѫдетъ сѧ слово писаное въ законѣ ихъ. ѣко
възненавидѣшѧ мѧ спꙑти.
Е҅гда же придетъ параклитъ. егоже азъ посълѭ вамъ. отъ о҃тца д҃хъ истинънꙑ. ꙇже отъ о҃тца исходитъ. тъ съвѣдѣтельствоуоутъ о мънѣ.
ꙇ вꙑ же съвѣдѣтельствоуоуте. ѣко искони съ мъноѭ есте.
Ioanne 16
си г҃лахъ вамъ. да не съблазните сѧ.
отъ съньмиштъ ижденѫтъ вꙑ.
нъ придетъ година. да вьсѣкъ иже оубиетъ вꙑ. мьнитъ сѧ слоужъбѫ приносити б҃оу ⁘
Ꙇ си сътворѧтъ вамъ. ѣко не познашѧ о҃тца ни мене.
нъ се г҃лахъ вамъ. да егда придетъ година. поминаате си. ѣко азъ рѣхъ вамъ.
сихъ же вамъ испръва не рѣхъ. ѣко съ вами бѣхъ.
нъінѣ же идѫ къ посълавъшюмоу мѧ. ꙇ никтоже отъ васъ не въпрашаатъ мене
камо идеши.
нъ ѣко си г҃лахъ вамъ. скръби исплънь сръдъца ваша.
нъ азъ истинѫ вамъ г҃лѭ.
оунѣе естъ вамъ да азъ идѫ.
аште бо не идѫ азъ. параклитъ не придетъ къ вамъ.
аште ли же идѫ. посълѭ и къ вамъ.
и пришедъ онъ. обличитъ мира. о грѣсѣ и о правъдѣ и о сѫдѣ.
о грѣсѣ оубо ѣко не вѣроуѭтъ въ мѧ.
о правьдѣ же ѣко къ отьцю идѫ. ꙇ къ томоу не видите мене.
о сѫдѣ же ѣко кънѧѕъ мира сего осѫжденъ бꙑстъ.
еще мъного имамъ г҃лати вамъ. нъ не можете носити нꙑнѣ.
егда же придетъ онъ. д҃хъ истинънꙑ. наставитъ вꙑ на вьсѣкѫ истинѫ ⁘ кⷰ҇ ⁘
не о себѣ бо г҃лати иматъ. нъ елико аще оуслꙑшитъ. г҃лати иматъ. ꙇ грѧдѫштаа възвѣститъ вамъ.
онъ мѧ прославитъ. ѣко отъ моего прииметъ. ꙇ вьзвѣститъ вамъ ⁘
Вьсѣ елико иматъ отецъ моѣ сѫтъ.
сего ради рѣхъ вамъ ѣко отъ моего прииметъ и възвѣститъ вамь.
въ малѣ и к томоу не видите мене. и пакꙑ въ малѣ и оузърите мѧ. и ѣко идѫ къ о҃тцю.
Рѣшѧ же отъ оученикъ его къ себѣ.
что естъ се еже г҃летъ намъ. въ малѣ и не видите мене. ꙇ пакꙑ въ малѣ и оузьрите мѧ ꙇ
ѣко идѫ къ о҃тцю.
г҃лаахѫ же
что естъ се еже г҃летъ
въ малѣ.
не вѣмь что г҃летъ.
Разоумѣ же и҃с. ѣко хотѣхѫ и въпрашати. и рече имъ
о семь ли сътѧѕаете сѧ междю собоѭ. ѣко рѣхъ
въ малѣ и не видите мене. ꙇ пакꙑ въ малѣ и оузьрите мѧ.
аминь аминь г҃лѭ вамъ. ѣко въсплачете сѧ и въздрꙑдаате вꙑ. и миръ въздрадоуоутъ сѧ.
вꙑ же печальни бѫдете. нъ печаль ваша въ радостъ бѫдетъ.
жена егда раждаатъ. печаль иматъ. ѣко приде годь еѩ.
егда же родитъ отрочѧ. къ томоу не помьнитъ скръби за радостъ. ѣко роди сѧ ч҃лвкъ въ миръ.
ꙇ вꙑ же оубо нꙑнѣ печальни бѫдете.
пакꙑ же оузьрѭ вꙑ и въздрадоуоутъ сѧ с҃рдце ваше. ꙇ радости вашеѩ никтоже не вьзъметъ отъ васъ.
ꙇ въ тъ дьнь мене не въпросите ничесоже ⁘
Аминь амин г҃лѭ вамъ. ѣко ащте чесо просите отъ о҃тца въ імѧ мое. дастъ вамъ.
до селѣ не просисте ничесоже въ імѧ мое.
просите и примете. да радостъ ваша исплънена бѫдетъ.
си въ притъчахъ г҃лахъ вамъ.
нъ придетъ година. егда къ томоу въ притъчахъ не г҃лѭ вамъ. нъ не обиноуѩ сѧ о о҃тци възвѣштѫ вамъ.
въ тъ день въ імѧ мое въспросите. ꙇ не г҃лѭ вамъ. ѣко азъ оумолѭ҄ о҃тца о васъ.
самъ бо отецъ любитъ вꙑ. ѣко вꙑ мене възлюбисте. ꙇ вѣровасте ѣко азъ отъ б҃а изидъ.
ꙇзидъ отъ о҃тца. и придъ въ мирь.
пакꙑ оставлѣѭ миръ. ꙇ идѫ къ о҃тцоу.
г҃лашѧ емоу оученици его.
се нꙑнѣ не обиноуѩ сѧ глаголеши. а притъчѧ никоѩже не г҃леши.
нꙑнѣ вѣмъ ѣко вѣси вьсѣ и не трѣбоуеши да кто тѧ въпрашаатъ.
о семь вѣроуемъ ѣко отъ б҃а ишелъ еси.
отъвѣшта имъ и҃с.
нꙑнѣ ли вѣроуоуте.
се грѧдетъ година и нꙑнѣ приде. да разидетъ сѧ кожъдо въ своѣ.
ꙇ мене единого оставите. ꙇ нѣсмъ единъ ѣко отецъ съ мъноѭ естъ.
си г҃лахъ вамъ. да въ мьнѣ мира имате. ⁘ кⷰ҇ ⁘
въ мирѣ скръбьни бѫдете. нъ дръзаите
азъ побѣдихъ мира.
Ioanne 17
си г҃ла и҃с ⁘ ꙇ възведе и҃с очи свои на н҃бо и рече.
о҃тче приде година.
прослави с҃на своего. да и с҃нъ твои прославитъ тѧ. ѣкоже далъ емоу еси власть вьсѣкоѩ плъти. да вьсѣко еже еси емоу далъ дастъ имъ живота вѣчънааго.
Се же естъ вѣчънꙑи животъ. да знаѭтъ тебе единого истинънааго б҃а. ꙇ егоже посъла и҃сха.
азъ прославихъ тѧ на земи.
дѣло съвръшихъ. еже далъ еси мьнѣ да сътворѭ.
ꙇ нꙑнѣ прослави мѧ тꙑ о҃тче оу тебе самого. славоѭ ѭже имѣхъ. прѣжде даже не бꙑстъ миръ оу тебе.
ѣвихъ имѧ твое ч҃лвкмъ. ѩже далъ еси мьнѣ отъ мира.
твои бѣшѧ и мьнѣ ѩ далъ еси. ꙇ слово твое съхранишѧ.
нꙑнѣ разоумѣшѧ ѣко вьсѣ елико далъ еси мьнѣ отъ тебе сѫтъ.
ѣко г҃лꙑ ѩже далъ еси мьнѣ дахъ имъ. ꙇ ти приѩсѧ и разоумѣшѧ вꙑистинѫ ѣко отъ тебе изидъ. ꙇ вѣровашѧ ѣко тꙑ мѧ посъла.
азъ о сихъ молѭ.
не о вьсемь мирѣ молѭ. нъ о тѣхъ ѩже далъ еси мънѣ. ѣко твои сѫтъ.
ꙇ моѣ въсѣ твоѣ сѫтъ. ꙇ твоѣ моѣ. ꙇ прославихъ сѧ вь нихъ.
ꙇ к томоу нѣсмъ въ мирѣ. ꙇ сии въ мирѣ сѫтъ. ꙇ азъ къ тебѣ грѧдѫ. ⁘
О҃тче с҃тꙑ съблюди ѩ въ імѧ твое. ѩже далъ еси мьнѣ. да бѫдѫтъ едино ѣкоже и мꙑ.
егда бѣхъ съ ними въ мирѣ. азъ съблюдахъ ѩ въ імѧ твое. ѩже далъ еси мънѣ съхранихъ. ꙇ никтоже отъ нихъ не погꙑбе. ткъмо с҃нъ погꙑбѣлънꙑ. да събѫдѫтъ сѧ кънигꙑ.
нꙑнѣ къ тебѣ грѧдѫ. ꙇ си г҃ллѭ въ мирѣ. да имѫтъ радость моѭ исплъненѫ вь себѣ.
Азъ дахъ имъ слово твое. и миръ възненавидѣ ѩ. ѣко не сѫтъ отъ мира. ѣкоже и азъ отъ мира нѣсмъ.
не молѭ да възъмеши ѩ отъ мира. нъ да съблюдеши ѩ отъ неприѣзни.
отъ мира не сѫтъ ѣкоже и азъ отъ мира нѣсмь.
с҃ти ѩ въ істинѫ твоѭ.
слово твое истина естъ.
ѣкоже тꙑ мѧ посъла въ миръ. ꙇ азъ посълахъ ѩ въ миръ.
ꙇ҅ за нѧ азъ с҃вштѫ сѧ самъ. да бѫдѫтъ и ти с҃штени вꙑ истинѫ.
не о сихъ же молѭ тькмо. нъ і вѣроуѭштихъ словомь ихъ вь мѧ. да вьси едино сѫтъ. ѣкоже тꙑ о҃тче вь мьнѣ и азъ въ тебѣ. да и ти въ насъ едино бѫдѫтъ. да и҅ миръ вѣрѫ иметъ ѣко тꙑ мѧ посъла.
ꙇ азъ славѫ ѭже далъ еси мънѣ дахъ имъ. да бѫдѫтъ едино. ѣкоже и мꙑ едино.
азъ вь нихъ и тъи въ мьнѣ. да бѫдѫтъ съвръшени въ едино. и да разоумѣатъ миръ ѣко тꙑ мѧ посъла. ꙇ възлюбилъ ѩ еси. ѣкоже и мѧ възлюбилъ еси.
о҃че ѩже далъ еси мънѣ. хоштѫ да иждеже есмъ азъ и ти бѫдѫтъ съ мъноѭ. да видѧтъ славѫ моѭ ѭ҄же далъ еси мьнѣ. ѣко възлюбилъ мѧ еси. прѣжде съложениѣ мира.
о҃тъче праведънꙑи миръ тебе не позна.
азъ же тѧ познахъ. ꙇ сии познашѧ ѣко тꙑ мѧ посъла.
ꙇ съказахъ имъ имѧ твое и съкажѫ. да любꙑ еѭже мѧ еси възлюбилъ въ нихъ бѫдетъ и азъ въ нихъ ⁘ кⷰ҇ ⁘
Ioanne 18
си рекъ и҃с. ꙇзиде съ оученикꙑ своими. на онъ полъ потока кедръска. ꙇдеже бѣ врътъ. вь ньже въниде самъ и оученици его ⁘ кⷰ҇ ⁘
Вѣдѣаше же июда иже и прѣдааше мѣсто. ѣко мъножицеѭ събирааше сѧ и҃с тоу съ оученикꙑ своими.
июда же пріемъ спирѫ. ꙇ отъ архиереи. ꙇ фарисѣи слоугꙑ. приде тамо съ свѣтилꙑ. ꙇ свѣштами и орѫжии.
ꙇ҃с же вѣдꙑ вьсѣ грѧдѫштаа на нь. ꙇ҅шедъ рече имъ
кого иштете.
отъвѣшташѧ емоу
и҃с назарѣа.
г҃ла имъ и҃с.
азъ есмъ.
стоѣаше же июда иже и прѣдааше съ ними.
да ѣко рече имъ азъ есмъ. идѫ въспѧть. и падѫ на земи.
пакꙑ же ѩ въпроси и҃с.
кого иштете.
они же рѣшѧ
и҃са назареа.
отъвѣща и҃с
рѣхъ вамъ ѣко азъ есмъ.
аште мене иштете. не дѣите сихъ ити.
да събодетъ сѧ слово еже рече. ѣко
ѩже далъ еси мьнѣ не погоубихъ никогоже отъ нихъ.
Симонъ же петръ имꙑ ножъ извлѣче и. и оудари архиереова раба.
ꙇ оурѣза емоу оухо десное.
бѣ же имѧ рабоу малхъ.
рече же и҃съ петрови.
вьньзи ножъ въ ножъницѧ.
Чашѫ ѭже дастъ мьнѣ о҃тцъ не имамь ли пити еѩ҅
спира же и тꙑсѫштъникъ. ꙇ слоугꙑ июдеискꙑ. ѩсѧ и҃са
и съвѧзашѧ и.
ꙇ вѣсѧ и къ аннѣ пръвѣе҅.
бѣ бо тьсть каиѣфѣ ⁘
кѫѭ рѣчь приносите на ч҃лка сего.
отъвѣшташѧ же и рѣшѧ емоу.
аште не би бꙑлъ сь зълодѣи. не бимь прѣдали его тебѣ.
рече же имъ пилатъ.
поимѣте и вꙑ. и по законоу вашемоу сѫдите емоу.
рѣшѧ же емоу июдеи.
не достоитъ намъ оубити никогоже.
да слово и҃сво събѫдетъ сѧ. еже рече клеплѧ коеѭ съмрътьѭ хотѣше оумьрѣти.
Вьниде же пакꙑ пилатъ въ преторъ. ꙇ възъва и҃са и рече емоу.
тꙑ ли еси ц҃сръ июдеискъ.
отъвѣшта емоу и҃с
о себѣ ли тꙑ г҃леши се. ли ини тебѣ рѣшѧ о мьнѣ.
Отъвѣща пилатъ.
еда азъ жидовинъ есмъ
родъ твои. ꙇ архиереи прѣдашѧ тѧ мьнѣ.
что еси сътворилъ.
отъвѣшта и҃с.
ц҃срство мое нѣстъ отъ сего мира.
аште отъ сего мира би бꙑло цⷬ҇ство мое. слоугꙑ оубо моѩ подвиѕалꙑ сѧ бꙑшѧ. да не прѣданъ бимь июдѣомъ.
нꙑнѣ же цⷬ҇ство мое нѣстъ отъ сѫдоу.
Рече же емоу пилатъ.
оубо ц҃ср ли еси тꙑ.
отъвѣща и҃с.
тꙑ г҃леши ѣко ц҃срь есмъ азъ.
азъ на се родихъ сѧ. и на се придъ въ вьсь миръ. да съвѣдѣтельствоуѭ о ꙇстинѣ.
вьсѣкъ и҅же естъ отъ истинꙑ послоушаатъ гласа моего.
г҃ла емоу пилатъ
что естъ истина.
ꙇ се рекъ пакꙑ изиде къ июдѣомъ. ꙇ г҃ла имъ.
азъ ни единоѩ винꙑ обрѣтаѭ въ немь. ⁘
естъ же обꙑчаи вамъ. да единого вамъ отъпоуштѫ на пасхѫ.
хоштете ли оубо да отъпоущѫ вамъ ц҃срѣ июдеиска.
възъпишѧ же вьси г҃лѭще
не сего нъ варааввѫ.
бѣ же варава разбоиникъ.
Ioanne 19
Тъгда же пилатъ поѩтъ и҃са и тепе.
ꙇ воини съплетъше вѣнецъ отъ тръниѣ. възложишѧ на главѫ емоу. ꙇ въ ризѫ прапрѫдънѫ облѣшѧ и. ꙇ г҃лахѫ.
радоуи сѧ ц҃срю июдеискъ.
ꙇ биѣхѫ и по ланитама.
ꙇзиде же пакꙑ пилатъ вонъ.
ꙇ г҃ла имъ
се извождѫ и вамъ вонъ. да разоумѣате ѣко вь немь винꙑ не обрѣтаѭ ни единоѩ.
ꙇзиде же и҃с вонъ носѧ тръновъ вѣнецъ. ꙇ прапрѫдьнѫѭ ризѫ.
ꙇ г҃ла имъ
се ч҃лвкъ ⁘ кⷰ҇.
Егда же и видѣшѧ архиереи и слоугꙑ. възъпишѧ г҃лѭште.
пропьни и
пропьни и.
Г҃ла имъ пилатъ.
поимѣте вꙑ и пропьнѣте.
Азъ бо не обрѣтаѭ вь немь винꙑ.
отъвѣшташѧ емоу июдеи.
мꙑ законъ имамъ и по законоу нашемоу длъженъ естъ оумьрѣти. ѣко с҃нь б҃жіи творитъ сѧ.
Егда же слꙑша пилатъ се слово. паче оубоѣ сѧ и вьниде въ преторъ пакꙑ. ꙇ г҃ла и҃сви.
отъ кѫдоу еси тꙑ.
ꙇ҃с же отъвѣта не сътвори емоу ⁘
Г҃ла емоу пилатъ.
мьнѣ ли не г҃леши.
не вѣси ли ѣко власть имамъ пропѧти тѧ. и власть имамъ поустити тѧ.
отъвѣшта и҃с.
не имаши области на мьнѣ никоеѩже. аще не би ти дано съ вꙑше.
сего ради прѣдавꙑ мѧ тебѣ болии грѣхъ иматъ.
отъ того пилатъ искааше поустити и.
ꙇюдеи же въпиѣхѫ г҃лѭште.
аште сего поустиши нѣси дроугъ кесарови.
вьсѣкъ иже сѧ творитъ ц҃ръ. противитъ сѧ кесарови ⁘ ⁓.
пилатъ же слꙑшавъ та словеса. изведе вонъ и҃са. ꙇ сѣде на сѫдиишти. на мѣстѣ нарицаемѣмь литостротѣ. евврѣискꙑ же гаввата.
бѣ же параскевьꙉии пасцѣ.
година бѣ ѣко шестаа.
ꙇ г҃ла июдеомъ
се ц҃сръ вашъ.
они же въпиѣхѫ
възьми
възьми
пропьни и.
г҃ла имъ пилатъ.
ц҃срѣ ли вашего пропънѫ.
отъвѣшташѧ архиереи.
не имамъ ц҃срѣ. тькмо кесара.
тъгда же прѣдастꙑ имъ да и пропънѫтъ ⁘ кⷰ҇ ⁘
они же поемъше и҃са вѣсѧ.
ꙇ самъ си несꙑ к҃рстъ. ꙇ҅зиде въ нарицаемое краниево мѣсто. еже г҃летъ сѧ евреискꙑ голгота. ꙇдеже и пропѧсѧ. ꙇ съ нимь ина дъва. сѫдоу и овѫдоу. по срѣдѣ же и҃са.
написа же и титла пилатъ.
ꙇ положи на к҃рстѣ.
бѣ же написано
и҃с назарѣи ц҃сръ июдеискъ.
сего же титла мъноѕи чисѧ отъ июдѣи. ѣко близъ бѣ мѣсто града. ꙇдеже пропѧсѧ и҃са.
ꙇ бѣ написано еврѣискꙑ гръчъскꙑ и латинъскꙑ ⁘ ⁓ ⁘
Г҃лаахѫ же пилатови архиереи июдеисции.
не пиши ц҃ръ июдеискъ. нъ ѣко самъ рече.
ц҃сръ есмъ июдеискъ.
отъвѣшта пилатъ.
еже писахъ писахъ ⁘
Воини же егда пропѧсѧ и҃са приѩсѧ ризꙑ его. ꙇ сътворишѧ четꙑри чⷭ҇и. комоужъдо воиноу чѧсть. и хитонъ.
бѣ же хитонъ не шъвенъ. съ връхоу истъканъ вьсь.
рѣшѧ же къ себѣ
не прѣдерѣмъ его.
нъ метѣмь жрѣбиѩ комоу бѫдетъ.
да събѫдѫтъ сѧ кънигꙑ г҃лѭштѧѩ.
раздѣлишѧ себѣ ризꙑ моѩ.
ꙇ о матизмъ мои меташѧ жрѣбиѩ.
воини же оубо си сътворишѧ ⁘
Стоѣхѫ же при к҃рстѣ и҃свѣ мати его и сестра матере его. мариѣ клеопова. ꙇ мариѣ магдалини.
ꙇ҃с же видѣвъ матерь. ꙇ оученика стоѩшта егоже люблѣаше. г҃ла матери своеи.
жено се с҃нъ твои.
по томь же г҃ла оученикоу
се мати твоѣ.
ꙇ отъ того часа поѩтъ ѭ оученикъ въ своѣ си.
по семь вѣдꙑ и҃съ. ѣко вьсѣ юже съвръшишѧ сѧ о немь. ⁓ да събѫдѫтъ сѧ кънигꙑ. г҃ла
жѧждѫ.
съсѫдъ же стоѣаше плънъ оцꙿта.
они же исплъньше гѫбѫ оцьта. на ѵ҅сопъ възнезъше. придѣшѧ къ оустомъ его.
егда же приѩтъ оцьта и҃съ. рече.
съвръши сѧ ⁘ ⁓.
ꙇ прѣклонь главѫ прѣдастъ д҃хъ ⁘
Ꙇюдеи же понеже параскевьꙉи бѣ. да не останѫтъ на крьстѣ тѣлеса. въ соботѫ. бѣ бо великъ день тоѩ соботꙑ. молишѧ пилата да прѣбиѭтъ голѣни ихъ. ꙇ възъмѫтъ ѩ.
придѫ же воини. ꙇ пръвооумоу прѣбишѧ голѣни. ꙇ дроугоумоу пропѧтоумоу съ нимь.
на и҃са же пришедъше ѣко видѣшѧ и юже оумьрьшъ. не прѣбишѧ емоу голѣнию҅. нъ единъ отъ воинъ. копиемь емоу ребра прободе. ꙇ изиде абие кръвъ и вода.
ꙇ видѣвъ и съвѣдѣтельствова. ꙇ истинъно естъ съвѣдѣтельство его ⁘ кⷰ҇ ⁘ Ꙇ҅ тъ вѣстъ ѣко истинѫ г҃летъ. да вꙑ вѣрѫ имете.
бꙑшѧ бо си да събѫдѫтъсѧ кънигꙑ.
кость не съкроушитъ сѧ его.
ꙇ пакꙑ дроугꙑѩ кьнигꙑ г҃лѭтъ.
вьзьрѧтъ на нь егоже пробасѧ ⁘ кⷰ҇ ⁘
По сихъ же моли пилата иосифъ. ꙇже бѣ отъ ариматѣѩ. сꙙи оученикъ и҃свъ. таинъ же за страхъ июдеискъ. да възьметъ тѣло и҃сво.
и повелѣ пилатъ.
приде же и вьзѧтъ тѣло и҃сво.
Приде же и никодимъ пришедꙑ къ и҃сви ноштиѭ҄ прѣжде. несꙑ съмѣшение змрънно и алгоуино. ѣко и литръ съто.
Приѩсте же тѣло и҃сво. ꙇ обисте е ризами съ ароматꙑ. ѣкоже обꙑчаи естъ июдѣомъ погрѣбати.
бѣ же на мѣстѣ идеже и пропѧсѧ. врътъпъ. ꙇ въ врътъпѣ гробъ новъ. вь немьже николиже никътоже не бѣ положенъ.
тоу же за параскевьꙉиѭ июдѣискѫ. ѣко близъ бѣаше гробъ. положисте и҃са ⁘ кⷰ҇ ⁘
Ioanne 20
Въ единѫ же соботъ. мариѣ магдалини приде за оутра. еште сѫшти тъмѣ на гробъ. ꙇ видѣ камень вьзѧтъ отъ гроба.
тече же и приде къ симоноу петроу. ꙇ къ дроугоумоу оученикоу. егоже люблѣаше и҃съ.
ꙇ г҃ла има
възѧсѧ г҃а отъ гроба. ꙇ не вѣмь къде положишѧ и.
ꙇзиде же петръ и дроугꙑ оученикъ. ꙇ идѣашете къ гробоу.
течаашете же оба въ коупѣ.
ꙇ дроугꙑ оученикъ тече скорѣе петра. ꙇ приде прѣжде къ гробоу.
ꙇ приникъ видѣ ризꙑ лежѧштѧ.
обаче не вьниде ⁘
Приде же и симонь петръ въ слѣдъ его. ꙇ вьниде прѣжде въ гробъ. ꙇ видѣ ризꙑ лежѧштѧ. ꙇ сѵ҅дарь иже бѣ на главѣ его. не съ ризами лежѧшть. нъ особь съвитъ на единомь мѣстѣ.
тъгда же вьниде. ꙇ дроугꙑ оученикъ пришедꙑ прѣжде къ гробоу. ꙇ видѣ и вѣрова.
не оу бо вѣдѣахѫ кънигъ. ѣко подобаатъ емоу отъ мрътвꙑхъ въскръснѫти.
ꙇдете же пакꙑ къ себѣ оученика ⁘
Мариѣ же стоѣше оу гроба вьнѣ плачѫшти сѧ.
ѣко же плакааше сѧ. приниче въ гробъ.
ꙇ видѣ дъва анⷸ҇ла въ бѣлахъ сѣдѧшта. единого оу главꙑ. ꙇ единого оу ногоу. ꙇдеже бѣ лежало тѣло и҃сво.
ꙇ г҃ласте е҅и҅ она.
жено что плачеши сѧ.
г҃ла има ѣко
вьзѧсѧ г҃а моего. ꙇ не вѣмь кьде положишѧ и.
се рекъши обрати сѧ вьспѧть. ꙇ видѣ и҃са стоѩшта. ꙇ не вѣдѣаше ѣко и҃съ естъ.
г҃ла еи и҃съ
жено что сѧ плачеши
кого иштеши.
она же мьнѧшти ѣко врътоградарь естъ. рече емоу
г҃и. аште тꙑ еси възѧлъ. повѣждь мьнѣ къде и еси положилъ. ꙇ азъ ꙇ вьзъмѫ.
г҃ла еи и҃сь марие.
обраштьши же сѧ она г҃ла емоу. евреискꙑ
раввоуни.
еже наречетъ сѧ оучителю.
г҃ла еи ꙇ҃съ.
не прикасаи сѧ мьнѣ.
не оу бо вьзидъ къ о҃тцю моемоу.
ꙇди же къ братри моеи ꙇ рьци имъ.
въсхождѫ къ о҃тцю моемоу и о҃цю вашемоу. ꙇ б҃оу моемоу и б҃оу вашемоу.
приде мариѣ магдалини вьзвѣштаѭшти оученикомъ ѣко видѣ г҃а. ꙇ си рече еи ⁘ кⷰ҇ ⁘
Сѫшти же поздѣ вь тъ день. вь единѫ соботъ. ꙇ двьремъ затвореномъ. ꙇдеже бѣахѫ оученици его събърани. за страхъ июдеискъ. приде и҃съ.
ꙇ ста по срѣдѣ и г҃ла имъ
миръ вамъ.
ꙇ се рекъ показа имъ рѫцѣ и ноѕѣ и ребра своѣ.
Въздрадовашѧ же сѧ оученици видѣвъше г҃а.
Рече имъ и҃с. пакꙑ.
миръ вамъ.
ѣкоже посъла мѧ отъцъ и азъ сълѫ вꙑ.
ꙇ҅ се рекъ доуноу и г҃ла имъ.
приимѣте д҃ха с҃та.
ꙇмъже отъпоустите грѣхꙑ. отъпоустѧтъ сѧ имъ.
Тома же единъ отъ обою на десѧте нарицаемꙑ близнецъ. не бѣ тоу съ ними егда приде и҃с.
г҃лаахѫ же емоу дроуѕии оученици
видѣхомъ г҃а.
онъ же рече имъ.
аште не виждѫ на рѫкоу его ѣзвꙑ гвоздеинꙑѩ҅. ꙇ въложѫ рѫкꙑ моеѩ въ ребра его. ни въложѫ пръста моего въ ѣзвѫ гвоздиинѫѭ҄. не имѫ вѣрꙑ ⁘
Ꙇ҅ по осми денъ пакꙑ бѣа҅хѫ вънѫтрь оученици его. ꙇ тома съ ними.
Приде и҃с двьремь затворенамъ. ꙇ ста по срѣдѣ и рече
миръ вамъ.
По томь г҃ла томѣ.
принеси пръста твоего сѣмо. ꙇ визжь рѫцѣ мои. ꙇ҅ принеси рѫкѫ твоѭ. ꙇ въложи въ ребра моѣ. ꙇ не бѫди невѣренъ нъ вѣренъ.
ꙇ отъвѣшта тома и рече емоу.
г҃ь мои
б҃ъ мои.
г҃ла емоу и҃съ ѣко
видѣвъ мѧ вѣрова.
блажени не видѣвъ. шеи ꙇ вѣровавъшеи.
мънога же ина знамениѣ сътвори и҃с прѣдъ оученикꙑ своими. ѣже не сѫтъ писана въ кънигахъ сихъ.
си же писана бꙑшѧ. да вѣрѫ имете ѣко и҃с естъ х҃ъ с҃нъ б҃жіи. ꙇ да вѣрѫѭште живота вѣчънааго имате въ імѧ его ⁘ кⷰ҇ ⁘
Ioanne 21
По семь ѣви сѧ пакꙑ и҃с оученикомъ своимъ на мори таворьѣ҅дьсцѣмь.
ави же сѧ сице.
бѣахѫ въ коупѣ симонъ петръ. ꙇ тома нарицаемои близнецъ. ꙇ натанаиль. ꙇже бѣ отъ кана галилѣискꙑ. ꙇ с҃на зеведеова. ꙇ ина дъва отъ оученикъ его.
г҃ла имъ симонъ петръ.
ꙇдѫ рꙑбъ ловитъ.
г҃лашѧ емоу.
ꙇдемъ и мꙑ съ тобоѭ.
ꙇ изидѫ. и вьсѣдѫ въ корабь абие. ꙇ въ тѫ ношть не ѩсѧ ничесоже.
оутроу же абие бꙑвъшю. ста и҃с при брѣѕѣ.
не познашѧ же оученици ѣко и҃с естъ.
г҃ла же имъ и҃с
дѣти. еда что сънѣдъно имате.
отъвѣшташѧ же емоу
ни.
онъ же рече имъ.
въвръѕѣте о деснѫѭ странѫ кораблѣ мрѣжѫ. и обрѧштете.
въвръгѫ же. ꙇ к томоу не можаахѫ привлѣшти еѩ. отъ множьства рꙑбъ.
г҃ла же оученикъ егоже люблѣше и҃съ петрови.
г҃ъ естъ.
симонъ же петръ слꙑшавъ ѣко г҃ь естъ. епендитомъ прѣпоѣса сѧ. бѣ бо нагъ. ꙇ въвръже сѧ въ море.
а дроуѕии оученици корабицьмь придѫ.
не бѣшѧ бо далече отъ землѧ. нъ ѣко дъвѣ сътѣ лактъ. влѣкѫште мрѣжѫ рꙑбъ.
ѣко же излѣзѫ на землѭ. видѣшѧ огнь лежѧщь и ръибѫ на немь лежѧштѫ и хлѣбъ.
г҃ла имъ и҃с.
принесѣте отъ рꙑбъ ѩже ѩсте нꙑнѣ.
Вьлѣзе же симонъ петръ и ꙇзвлѣче мрѣжѫ на землѭ. плънѫ велиꙇ рꙑбъ. съто и пѧть десѧтъ и три.
ꙇ толикоу сѫшть не протръже сѧ мрѣжа ⁘
Г҃ла имъ и҃с.
придѣте
обѣдоуите.
ꙇ никтоже не съмѣаше отъ оученикъ истѧѕати его тꙑ кто еси. вѣдѫште ѣко г҃ь естъ.
Приде же и҃с. ꙇ приѩтъ хлѣба и дастъ имъ. ꙇ рꙑбѫ такожде.
се юже третиици ѣви сѧ и҃с оученикомъ своимъ въставъ отъ мрътвꙑхъ ⁘ кⷰ҇ ⁘
егда же обѣдовашѧ. г҃ла симонови петроу и҃с.
симоне ионинъ любиши ли мѧ паче сихъ.
г҃ла емоу
еи г҃и. тꙑ вѣси ѣко люблѭ тѧ.
г҃ла емоу
паси агньцѧ моѩ.
г҃ла емоу пакꙑ въторицеѭ.
симоне ионинъ любиши ли мѧ.
г҃ла емоу еи г҃и.
тꙑ вѣси ѣко люблѭ҄ тѧ.
г҃ла емоу
паси овъцѧ моѩ.
г҃ла емоу третиици....